خطرات چربی شکمی

یک سوم بزرگسالان چاق هستند درحال حاضر اکثر ما از خطرات سلامتی مربوط به چاقی آگاه هستیم.اما آیا می دانستید که چربی اضافه شکمی، بطور خاص خطرات مخصوص به خودش را دارد. یک نسبت بالای دور کمر به باسن که توسط چربی احشایی داخل شکم و اطراف اندام های تان بوجود می آید، با ۵ مشکل سلامتی درازمدت زیر مرتبط است.این مقاله از راستینه را بخوانید تا بفهمید که چاقی شکمی چه خطراتی ایجاد می کند.

کاهش عملکرد کلیه

سال گذشته، تیمی از محققان فنلاندی دریافتند که دور کمر زیاد با کاهش حجم و عملکرد کلیه مرتبط است. در مقایسه با سایر بزرگسالان سالم و غیرسیگاری که چربی اضافه شکمی نداشتند، آنهایی که چربی شکمی بیشتری داشتند، در تست های اسپیرومتری (سنجش تنفس) بسیار ضعیف تر ظاهر شدند. این کاهش عملکرد به مرور زمان می تواند به باریک شدن راه هوایی و در نهایت بیماریهای مزمن ریه مانند آسم منجر شود.

دژنراسیون شریانی

مطالعه دیگری در سال ۲۰۱۲ دریافت که بین چاقی شکمی و شیوع بالای آرترواسکلروز و سفتی شریانی رابطه ای وجود دارد. محققان افراد مبتلا به چاقی شکمی، چاقی عمومی و همچنین افراد سالم را بررسی کردند و دریافتند که به ازای هر ۰٫۱ افزایش در نسبت دور کمر به قد، مشکلات شریانی بدتر شدند. این گرایش در افرادی که چربی شکمی بیش از حد داشتند، کاملا مشهود بود. دژنراسیون شریانی می تواند به سکته مغزی و انواع بیماری های قلبی منجر شود.

جهت مشاهده انواع صندلی خون گیری کلیک کنید

تنظیم نامناسب قندخون

چربی احشایی ــ نوع چربی که در افراد مبتلا به چاقی شکمی وجود دارد ــ هورمون هایی تولید می کند که می توانند به سیستم متابولیک صدمه بزنند. این هورمون ها می توانند باعث بروز تغییراتی در گیرنده های انسولین در بدن شوند این بدان معناست که انسولین نمی تواند در کمک به تنظیم قند خون شما، بطور موثری عمل کند. و این یکی از دلایل اصلی دیابت است.

زوال عقل و بیماری آلزایمر

بنظر می رسد آنچه در شکم و روده شما در جریان است، می تواند تاثیر زیادی روی مغزتان بگذارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۰ دریافت که یک نسبت دور کمر به باسن بالا و همچنین وجود چربی احشایی شکمی بطور کلی، با حجم کم مغز مرتبط است. حجم کم مغز به نوبه خود با زوال عقل مرتبط است و ممکن است یک عامل موثر در ابتلا به بیماری آلزایمر نیز باشد.

کلسترول بالا

چربی احشایی می تواند توسط بدن به اسیدهای چرب آزاد تبدیل شود که به تولید LDL (کلسترول بد) و تری گلیسیرید منجر می شود. علاوه بر این، اسیدهای چرب آزاد، سطح HDL (کلسترول خوب) بدن را نیز کاهش می دهند. همانند رابطه چاقی شکمی با دژنراسیون شریانی، اثرات مربوط به کلسترول ناشی از چربی اضافی شکمی، یک عامل مهم برای ابتلا به بیماری قلبی، فشار خون بالا و سکته مغزی هستند. جایی که شما چربی را ذخیره می کنید، عمدتا توسط ژن های شما مشخص می شود. اما اگر چربی اضافی شکمی دارید، راههایی برای به حداقل رساندن ریسک تان وجود دارد. به گفته کارشناسان، ورزش بهترین راه برای خلاص شدن از شر چربی احشایی است و حتی از محدود کردن کالری نیز موثرتر است (اگر چه پایبندی به یک رژیم غذایی سالم همیشه ایده خوبی است). سعی کنید در اکثر روزهای هفته ۳۰ دقیقه تا یک ساعت ورزش کنید. با عزم و اراده محکم، شما قادر خواهید بود شکم تان را کوچک کنید و احتمال ابتلا ی تان به هریک از این مشکلات سلامتی درازمدت را کاهش دهید.

منبع: ۵ دلیلی که چربی شکمی اضافه، سلامت شما را به خطر می اندازد!

عضله‌سازی با رژیم غذایی وگان

بیشترین سوالی که از افراد وگان یا گیاهخوار در مورد رژیم غذایی‌شان پرسیده می‌شود، آن است که «آیا پروتئین کافی دریافت می‌کنید؟» بسیاری از مردم مطمئن هستند که بدون مصرف گوشت، دریافت پروتئین کافی در رژیم غذایی ممکن نیست و در نتیجه نمی‌توان عضله‌سازی کرد.

اما همانطور که اکثر وگان‌ها و گیاهخواران می‌دانند، این اصلا حقیقت ندارد. افزایش پروتئین مصرفی و ساخت توده‌ی عضلانی، بدون مصرف محصولات حیوانی نیز کاملا ممکن است.

اینها ۳ راهنمایی برای عضله سازی با رژیم وگان هستند:

مقدار زیادی پروتئین مصرف کنید.

اولین قدم برای ساخت عضله،آن است که مواد خام لازم برای عضله‌سازی را در اختیار بدن‌تان قرار دهید و این به معنای افزایش مصرف پروتئین‌تان است.

چندین راه برای انجام این کار وجود دارد، از تمرکز روی خوردن مقدار بیشتری مواد غذایی کامل و غنی از پروتئین گرفته تا استفاده از مکمل‌هایی مانند پودرهای پروتئین برنج قهوه‌ای یا پودرهای ایزوله‌ی پروتئین سویا. یکی ازمطمئن‌ترین روش‌های افزایش مصرف پروتئین در یک رژیم غذایی وگان، بخصوص برای آنهایی که سعی دارند عضله بسازند، جایگزین کردن یکی از وعده‌های غذایی‌تان با یک اسموتی یا شیک پرپروتئین است.

دستورالعمل‌های بی‌شماری برای اسموتی‌های پروتئین وگان‌ها وجود دارد اما اکثر آنها شامل یک منبع اصلی پروتئین به‌شکل پودر، مقداری آجیل یا دانه، میوه و سبزیجاتی مانند اسفناج یا کلم کیل و یک پایه‌ی مایع، مانند آب یا یک شیر گیاهی هستند.

مصرف کالری را افزایش دهید.

جهت مشاهده انواع تخت تراکشن کلیک کنید

از آنجا که قرار است در طول تمرینات مقدار زیادی کالری بسوزانید، مهم است که ذخایر سوخت بدن‌تان را طوری پر کنید که در نهایت به‌ سوختن عضلاتی که سعی دارید بسازید، منتهی نشود.

برای اکثر مردم،۵۰۰ کالری اضافه در روز برای شروع مناسب است. همانطور که روی مدل دادن به بدن‌تان کار می‌کنید، ممکن است متوجه شوید که لازم است برای عضله‌سازی، کالری مصرفی‌تان را بازهم افزایش دهید.

برای بسیاری از مردم، «کالری‌های بیشتر» می تواند به معنای افزایش غذای مصرفی به میزان زیاد نیز باشد، بخصوص اگر ترجیح می‌دهید از موادغذای با تراکم کالری پایین‌تر نسبت به اکثر اقلام غیروگانی استفاده کنید. تا زمانی که مقدار زیادی میوه و سبزی سالم مصرف می‌کنید، باید بیشتر نگران نخوردن غذای کافی باشید، نه خوردن بیش‌ازحد.

روی مواد مغذی تمرکز کنید.

بهتر است دقیقا بدانید که چه نوع مواد مغذی مصرف می‌کنید، بخصوص هنگامی که بحث پروتئین به میان می‌آید. وگان‌ها در اغلب موارد، نگرانی زیادی در مورد پروتئین‌های کامل دارند، چون اکثر منابع پروتئین گیاهی که مصرف می‌کنند، حاوی تمام اسیدهای آمینه‌ی ضروری نیست.

با این حال تا زمانی که شما آن اسیدهای آمینه را به‌نحوی در طول روز دریافت می‌کنید، برای بدن‌تان هیچ فرقی نمی‌کند که آیا آنها از همان وعده یا منبع غذایی می‌آیند یا نه.

آنچه که از کامل بودن پروتئین مهم‌تر است، نسبت کربوهیدرات به پروتئین مصرفی شماست. بسیار مهم است که مطمئن شوید پروتئین بیشتری نسبت به کربوهیدرات مصرف می‌کنید، چون کربوهیدرات‌ها کمک چندانی به ساخت عضله نمی‌کنند.

سعی کنید پروتئین را قبل از کربوهیدرات‌ها بخورید تا با نشاسته‌ها سیر نشوید و احتمال مصرف نکردن پروتئین کافی را به حداقل برسانید.

منبع: ۳ نکته برای عضله‌سازی با یک رژیم غذایی وگان