اسپوندیلیت آنکیلوزان چیست؟ راه های درمان آن!

اسپوندیلیت آنکیلوزان (Ankylosing Spondylitis) یکی از بیماری های بدخیم مفصلی است که منجر به التهاب و صلابت در استخوان های ستون فقرات می شود. این بیماری مزمن است و معمولاً در سنین 20 تا 40 سال شروع می شود، با افزایش سن، شدت بیماری افزایش می یابد.

علت اسپوندیلیت آنکیلوزان

علت ایجاد اسپوندیلیت آنکیلوزان تاکنون به طور کامل مشخص نشده است. با این حال، برخی عوامل ریشه‌ای و ژنتیکی برای این بیماری مشخص شده‌اند.

• یکی از این عوامل ژنتیکی، وجود ژن خاصی به نام HLA-B27 در بیماران است. این ژن در بیش از ۹۰ درصد بیماران مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان شناسایی شده است. با این حال، داشتن این ژن تنها کافی نیست و باید با عوامل دیگری نظیر محیطی و عوامل ایمنی نیز همراه باشد تا بیماری ایجاد شود.
• علاوه بر این، تحقیقات نشان داده‌اند که بیمارانی که خانوادگی‌هایی با سابقه اسپوندیلیت آنکیلوزان دارند، بیشتر در معرض خطر برای ابتلا به این بیماری قرار دارند. بنابراین، عوامل ژنتیکی و خانوادگی نیز می‌توانند به عنوان عوامل مؤثر در ایجاد این بیماری در نظر گرفته شوند.
• همچنین، عوامل ایمنی نیز می‌توانند در ایجاد اسپوندیلیت آنکیلوزان نقش داشته باشند. برخی محققان معتقدند که در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به‌طور اشتباهی به بافت های سالم بدن حمله می‌کند و این باعث التهاب و صلابیت مفاصل می‌شود.

علائم اسپوندیلیت آنکیلوزان

علائم بیماری ممکن است در بیماران مختلف متفاوت باشد، اما علائم رایج آن عبارتند از:

1. درد کمر:
   درد کمر یکی از شایع‌ترین علائم اسپوندیلیت آنکیلوزان است. این درد معمولاً در ناحیه پایین ستون فقرات و در امتداد آن احساس می‌شود. درد می‌تواند در حین خواب شدیدتر شود و با حرکت و ورزش بهبود یابد.
2. خشکی کمر:
   خشکی کمر یا صلابیت مفاصل یکی دیگر از علائم رایج در اسپوندیلیت آنکیلوزان است. این علامت به معنی کم شدن حرکت مفاصل است و معمولاً در ناحیه پایین ستون فقرات و مفاصل لگن احساس می شود.
3. کیفوز:
   کیفوز به معنی خم شدن پایینی ستون فقرات است و یکی از علائم پیشرفته تر اسپوندیلیت آنکیلوزان می باشد. این علامت معمولا در مراحل پیشرفته بیماری، به دلیل صلابیت و خشکی مفاصل اتفاق می افتد.

علاوه بر این علائم، برخی از علائم دیگر اسپوندیلیت آنکیلوزان عبارتند از:

• استفراغ صبحگاهی یا درد شدید صبحگاهی در ناحیه پایین ستون فقرات
• خستگی و احساس بدن دردی
• درد و سفتی در مفاصل
• احساس درد یا تورم در چشم
• خشکی و التهاب در ناحیه قلب.

برای کسب اطلاعات در مورد اسپوندیلولیز کلیک کنید

نحوه تشخیص اسپوندیلیت آنکیلوزان

تشخیص اسپوندیلیت آنکیلوزان (Ankylosing Spondylitis) معمولاً بر اساس تاریخچه بیماری، بررسی جسمی، آزمایش های خونی و تصویربرداری قطعی صورت می‌گیرد. در ادامه روش‌های تشخیص این بیماری را شرح می‌دهیم:

1. تاریخچه بیماری:
   در بیمارانی که مشکوک به اسپوندیلیت آنکیلوزان هستند، پزشک معمولاً با پرسیدن سوالاتی مانند علائم، محل درد و صداهای مفصلی، تاریخچه خانوادگی و بررسی علائم درون‌رشته‌ای مانند التهاب روده، پسوریازیس و آسم، تلاش می‌کند تا به تشخیص نهایی برسد.
2. بررسی جسمی:
   پزشک با بررسی جسمی بیماران، به دنبال علائم فیزیکی اسپوندیلیت آنکیلوزان می‌گردد. این شامل بررسی انحنای ستون فقرات، خشکی مفاصل، علائم التهابی، شکل صورت و آزمایش حرکتی است.
3. آزمایش های خونی:
   آزمایش های خونی می توانند به پزشک کمک کنند تا در تشخیص اسپوندیلیت آنکیلوزان تأییدی کامل داشته باشد. آزمایش های خونی شامل آنتی ژن HLA-B27، سرعت رسوب و آنتی بادیهای مرتبط با بیماری می باشد.
4. تصویربرداری:
   برای تصویربرداری استفاده از رادیوگرافی، سی تی اسکن و مغناطیسی صورت می گیرد. در صورتی که پزشک پس از بررسی تاریخچه بیماری، بررسی جسمی و آزمایش های خونی، به تشخیص قطعی اسپوندیلیت آنکیلوزان نرسید، تصویربرداری ممکن است برای تأیید تشخیص مورد استفاده قرار گیرد. در تصویربرداری، تغییرات بیماری مانند صلابیت و خشکی مفاصل، انحراف ستون فقرات و زوایای انحنای آن بررسی می‌شود.

درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان

۱. آمپول ها

رمیکید (Remicade) و سینورا (Cimzia) دو نوع داروی بیولوژیکی هستند که برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان و بیماری های التهابی دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند. این داروها به عنوان مهارکننده های عامل تومور نکروزیس فاکتور-آلفا (TNF-α) شناخته می‌شوند و در کنترل التهاب و آلام مفاصل مرتبط با اسپوندیلیت آنکیلوزان کاربرد دارند.

رمیکید (Remicade) به صورت آمپول تزریقی و توسط پزشک در مطب یا در بیمارستان تزریق می‌شود. معمولاً در دوره‌های مشخصی تزریق می‌شود و معمولاً در آغاز درمان هر ۸ هفته یک بار تزریق می‌شود. پس از آن، زمان تزریق ممکن است تغییر کند و هر ۶ تا ۸ هفته یک بار تزریق شود.

سینورا (Cimzia) همچنین به صورت آمپول تزریقی در دوره‌های مشخصی تزریق می‌شود. معمولاً در آغاز درمان هر دو هفته یک بار تزریق می‌شود و پس از آن ممکن است زمان تزریق به هفته‌ای یا هر دو هفته یک بار کاهش یابد.

در هر دو داروی رمیکید و سینورا، پزشک می‌تواند مقدار دارو را تنظیم کند و به میزانی که لازم است کاهش یا افزایش دهد. قبل از شروع درمان با هر یک از این داروها، باید از عوارض جانبی آنها مطلع شوید.

عوارض جانبی ممکن از این داروها شامل عفونت‌های غیرمعمول، سرفه، تب، درد و حساسیت به دارو است. همچنین، در صورت استفاده از این داروها، باید به دور از افرادی که به عفونت مبتلا هستند، مثل افرادی که تحت درمان با آنتی بیوتیک هستند، واکنش نشان داد.

۲. ضد التهاب ها

درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان شامل چندین روش درمانی است که شامل داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (Non-Steroidal Anti-Inflammatory Drugs یا NSAIDs) است. این داروها به عنوان یکی از اولین روش‌های درمانی در اسپوندیلیت آنکیلوزان مورد استفاده قرار می‌گیرند، زیرا می‌توانند به کنترل التهاب و آلام مفاصل کمک کنند. در ادامه به برخی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی که برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان استفاده می‌شوند، اشاره می‌شود:

1. ایبوپروفن (Ibuprofen): این دارو یکی از مهمترین داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است که برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان استفاده می‌شود. ایبوپروفن به کنترل التهاب و آلام مفاصل کمک می‌کند و معمولاً در دوزهای مختلف به صورت قرص یا کپسول تجویز می‌شود.
2. ناپروکسن (Naproxen): این دارو نیز یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که در درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان مورد استفاده قرار می‌گیرد. ناپروکسن به کنترل التهاب و آلام مفاصل کمک می‌کند و معمولاً به صورت قرص یا کپسول تجویز می‌شود.
3. دیکلوفناک (Diclofenac): این دارو نیز یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان استفاده می‌شود. دیکلوفناک به کنترل التهاب و آلام مفاصل کمک می‌کند و معمولاً به صورت قرص یا کپسول تجویز می‌شود.
4. سلکوکسیب (Celecoxib): این دارو نیز یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان استفاده می‌شود. سلکوکسیب به کنترل التهاب و آلام مفاصل کمک می‌کند و معمولاً به صورت قرص تجویز می‌شود.
5. سولفاسالازین: سولفاسالازین معمولاً به صورت قرص تجویز می‌شود و باید به دستور پزشک مصرف شود. دوز این دارو بسته به وضعیت بیمار و شدت بیماری متفاوت است و باید به دستور پزشک تعیین شود. معمولاً شروع دارو با دوز کمتر صورت می‌گیرد و سپس تدریجاً دوز بالاتر تعیین می‌شود.

• همچنین، برخی داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ناپروکسن و ایبوپروفن به عنوان ژل به صورت موضعی نیز قابل استفاده هستند. با استفاده از ژل‌های ضد التهابی به صورت موضعی، می‌توان درد و التهاب مفاصل را مستقیماً کنترل کرد.
• مهم است بدانید که داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند، از جمله افزایش خطر بروز عفونت‌ها، خونریزی معده، آسیب به کلیه‌ها و اختلالات قلبی. بنابراین، برای استفاده از این داروها باید با پزشک خود مشورت کنید و همیشه به دستور پزشک این داروها را مصرف کنید. همچنین، باید در نظر داشت که داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی تنها برای کنترل التهاب و آلام مفصلی استفاده می‌شوند و نمی‌توانند بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان را درمان کنند. بنابراین، باید با پزشک خود برنامه درمانی مناسبی را برای کنترل بیماری ترتیب دهید.

۳. داروهای سرکوبگر ایمنی

درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان با داروهای سرکوبگر ایمنی برای کنترل التهاب و کاهش علائم بیماری مؤثر است. این داروها به عنوان داروهای اصلی درمانی برای اسپوندیلیت آنکیلوزان استفاده می‌شوند و معمولاً به صورت داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (Non-Steroidal Anti-Inflammatory Drugs یا NSAIDs) و داروهای سرکوبگر ایمنی تجویز می‌شوند.

در زیر به برخی از داروهای سرکوبگر ایمنی که در درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان مورد استفاده قرار می‌گیرند، اشاره می‌کنیم:

1. آمینوسالیند (Sulfasalazine): این دارو یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی است که به کنترل التهاب و آلام مفاصل کمک می‌کند. همچنین، می‌تواند به کاهش سرعت پیشرفت بیماری کمک کند.
2. متوترکسات (Methotrexate): این دارو یک داروی سرکوبگر ایمنی است که به کاهش التهاب و آلام مفاصل کمک می‌کند. همچنین، می‌تواند به کاهش سرعت پیشرفت بیماری کمک کند.
3. سیمپونی (Secukinumab): این دارو یک داروی بیولوژیکی است که به کنترل التهاب و آلام مفاصل کمک می‌کند. این دارو با کاهش سطح پروتئین‌های التهابی موثر است.
4. اتانرسپت (Etanercept): این دارو یک داروی بیولوژیکی است که به کنترل التهاب و آلام مفاصل کمک می‌کند. این دارو با جلوگیری از تعامل پروتئین‌های التهابی مؤثر است.
5. آدالیموماب (Adalimumab): این دارو یک داروی بیولوژیکی است که به کنترل التهاب و آلام مفاصل کمک می‌کند. این دارو با جلوگیری از تعامل پروتئین‌های التهابی مؤثر است.

• همچنین، داروهای سرکوبگر ایمنی ممکن است عوارض جانبی داشته باشند، از جمله خستگی، نفخ، تهوع، سرگیجه و عفونت. در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی، باید به پزشک خود اطلاع دهید.

۴. فیزیوتراپی

فیزیوتراپی می‌تواند به عنوان یکی از راه‌های درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان مؤثر باشد. با توجه به اینکه این بیماری معمولاً بر روی مفاصل و عضلات اثر می‌گذارد، تمرینات فیزیکی مناسب می‌تواند به کاهش علائم و بهبود عملکرد بیمار کمک کند.

1. تمرینات کششی: تمرینات کششی می‌توانند به کاهش سختی و راحت‌تر شدن حرکت‌های مفاصل کمک کنند. برخی از تمرینات کششی شامل تمرینات کششی گردن، شانه‌ها، بازوها، پاها و پشت ران ها هستند.
2. تمرینات تقویتی: تمرینات تقویتی می‌توانند به بهبود قدرت عضلات و پشتیبانی از مفاصل کمک کنند. برخی از تمرینات تقویتی شامل تمرینات وزنه‌برداری، تمرینات شامل بدن و تمرینات پیلاتس هستند.
3. تمرینات هوازی: تمرینات هوازی می‌توانند به بهبود قدرت قلب و عروق، بهبود تنفس و کاهش وزن کمک کنند. برخی از تمرینات هوازی شامل پیاده‌روی، دویدن، شنا و دوچرخه‌سواری هستند.
4. تمرینات اصلاحی: این تمرینات می‌توانند به بهبود قابلیت حرکت، تعادل و تناسب عضلات کمک کنند. برخی از تمرینات اصلاحی شامل تمرینات تعادل و تمرینات اصلاحی شامل پایین آوردن و بلند کردن بدن کامل هستند.
5. ماساژ: ماساژ می‌تواند به کاهش درد و سفتی عضلات کمک کند. ماسور آموزش دیده باید ماساژ را انجام دهد.
6. تمرینات تنفسی: تمرینات تنفسی می‌توانند به بهبود قابلیت تنفس و کاهش تنش های اضافی کمک کنند. برخی از تمرینات تنفسی شامل تمرینات تنفسی عمیق و تنفسی حرکتی هستند.

درمان با طب سنتی

اسپوندیلیت آنکیلوزان یک بیماری مزمن و التهابی است که نیاز به درمان دراز مدت دارد. در طب سنتی چندین روش برای درمان این بیماری وجود دارد، اما مهمترین روش‌ها عبارتند از:

1. اسید سالیسیلیک: اسید سالیسیلیک یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی است که می‌تواند در درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان مؤثر باشد. این دارو معمولاً به عنوان داروی اولین خط درمانی برای کنترل التهاب و درد مفاصل مورد استفاده قرار می‌گیرد.
2. گیاهان طبیعی: برخی گیاهان طبیعی مانند زنجبیل، زردچوبه، گل سرخ، آشپزخانه و شیرین بیان می‌توانند به کاهش التهاب و درد مرتبط با اسپوندیلیت آنکیلوزان کمک کنند. این گیاهان معمولاً به صورت عصاره یا قرص تجویز می‌شوند.
3. حرکات و ورزش‌های فیزیکی: حرکات و ورزش‌های فیزیکی منظم مانند یوگا، پیلاتس و شنا می‌تواند به بهبود عملکرد مفاصل و کاهش درد و التهاب مرتبط با اسپوندیلیت آنکیلوزان کمک کند.
4. پوکه‌های معدنی: برخی پوکه‌های معدنی مانند پوکه‌های گردو، شیرین بیان و زردچوبه می‌توانند به کاهش درد و التهاب مفاصل مرتبط با اسپوندیلیت آنکیلوزان کمک کنند. این پوکه‌ها معمولاً به صورت پودر یا قرص تجویز می‌شوند.
5. ماساژ: ماساژ می‌تواند به کاهش درد و تنگی عضلات و مفاصل مرتبط با اسپوندیلیت آنکیلوزان کمک کند.

مقالات مرتبط:

1. لوردوز چیست؟ انواع آن را بشناسیم! (۱۱)
2. اسپوندیلولیز را بشناسیم! (۱۱)
3. دیسک دژنراتیو را بهتر بشناسیم! (۱۰)
4. عفونت ستون فقرات یا دیسکیت را بشناسیم! (۱۰)

معرفی، انواع و بهترین دستگاه بالابر بیمار

حرکت دادن افرادی که به هر دلیلی دارای مشکلات حرکتی هستند، معمولا پرستاران و همراهان بیمار را با چالش هایی روبرو می کند. استفاده از بالابر بیمار می تواند برای غلبه بر این چالش ها بسیار کمک کننده باشد. در واقع لیفت بیمار در بسیاری از مراکز توانبخشی، فیزیوتراپی ها، مراکز درمانی و … به عنوان یکی از تجهیزات پزشکی پرکاربرد مورد استفاده قرار می گیرد. البته بسیاری از افراد نیز این وسایل را برای استفاده در منزل تهیه می کنند تا بتوانند جابجایی بیمار را به آسانی و در سریع ترین زمان ممکن انجام دهند. استفاده از این محصول در منزل می تواند مواردی همچون نظافت بیمار، جابجایی از تخت و … را سرعت ببخشد. همچنین می تواند حرکت بیمار را به صورت کاملا اصولی و بدون هیچگونه آسیبی به انجام برساند.

دستگاه بالابر بیمار چیست و چه مشخصاتی دارد؟

نکته مورد توجه در مورد بالابر بیمار این است که تحمل وزن های بالا را نیز دارد. همین ویژگی آن را به وسیله ای بسیار کاربردی تبدیل کرده است. قطعات دستگاه بالابر توانبخشی بسیار مستحکم و مقاوم هستند. به همین دلیل طول عمر بالایی دارند. طراحی و ساخت دستگاه لیفت بیمار به گونه ای انجام شده است که ایمنی بسیار بالایی دارد و آسیبی به بیمار وارد نخواهد کرد. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا با انواع این محصولات و نحوه استفاده از آن ها آشنایی پیدا کنید.

انواع دستگاه بالابر

بالابر بیمار همانطور که از نامش پیداست، برای جابجایی و تغییر وضعیت بیمار مورد استفاده قرار می گیرد. در گذشته به دلیل عدم وجود تجهیزات مناسب، برای تغییر وضعیت بیماران دارای مشکلات حرکتی، مراقبان آن ها این کار را به صورت دستی انجام می دادند. اما این کار به مرور زمان هم برای بیمار و هم برای فرد حمل کننده بسیار خطرناک و مشکل آفرین بود و می توانست به آن ها آسیب هایی جدی وارد کند. از این رو دستگاه های لیفت بیمار طراحی و به بازار عرضه شدند. این دستگاه ها توانستند در زمانی کوتاه به یکی از محبوب ترین و پرکاربردترین دستگاه های تجهیزات پزشکی تبدیل شوند. این محصولات خود دارای انواع مختلفی هستند که در این قسمت به آن ها اشاره می شود:

• بالابر دستی: این نوع بالابرها نسبت به انواع برقی کارایی پایین تری دارند و به میزان کمتری مورد استفاده قرار می گیرند. البته مزیت این محصولات نسبت به بالابرهای برقی قیمت پایین تر و عدم نیاز به شارژ شدن است.
• بالابر برقی: نیروی مورد نیاز برای جابجایی بیماران در این محصولات با استفاده از برق تامین می شود و به همین دلیل کار را بسیار آسان کرده اند. با استفاده از ریموت این بالابرها می توان بیمار را در وضعیت مورد نظر قرار داد و جک دستگاه را پایین آورد. این دستگاه ها جای بسیار کمی را اشغال می کنند و می توان آن ها را به سادگی جمع کرد و در هنگام نیاز، مجددا مورد استفاده قرار داد. همچنین دارای جلیقه مخصوص در حالت نشسته یا ایستاده هستند که به خوبی از بیمار حمایت می کند تا در وضعیت مناسب قرار گیرد.

نحوه استفاده

برای استفاده از دستگاه لیفت بیمار باید ابتدا جلیقه مخصوص را دور بیمار قرار دهید و سپس قسمت های مشخص شده بر روی جلیقه را به گیره های دستگاه متصل نمایید. در این هنگام با کمک ریموت دستگاه، بیمار بالا برده می شود. شما می توانید با استفاده از چرخ هایی که بر روی بالابر بیمار تعبیه شده اند، فرد را به محل مورد نظر برده و مجددا با کمک ریموت، بیمار را پایین آورده و در سطح مورد نظر قرار دهید. این کار به آرامی و به صورت اصولی توسط دستگاه انجام می شود و به همین دلیل می توان با خیالی آسوده و بدون هیچ فشاری نسبت به جابجایی بیمار اقدام کرد. همچنین با استفاده از ریموت این دستگاه می توان زاویه پایه ها را نیز تغییر داد.

چه کسانی به استفاده از دستگاه بالابر توانبخشی نیاز دارند؟

اگر شما نیز جزو آن دسته از کسانی هستید که از جابجایی های سخت و مداوم بیمار خود خسته شده اید، استفاده از دستگاه بالابر توانبخشی می تواند برایتان مناسب باشد. بسیاری از بیماران از جمله سالمندان، از درد شدید زانو و پاها رنج می برند و در هنگام جابجایی، ممکن است آسیب هایی جدی به آن ها وارد شود. همچنین برخی دیگر از بیماران، دچار معلولیت های حرکتی هستند و نیاز به جابجایی آن ها برای مراجعه به بیمارستان، مراکز فیزیوتراپی و حتی انجام امور نظافتی وجود دارد. بنابراین استفاده از دستگاه لیفت بیمار نه تنها می تواند کار را برای مراقبان بیمارها بسیار آسان کند بلکه بیماران نیز با این روش دچار هیچ آزار و اذیتی برای حرکت نخواهند شد.

کاربرد بالابر بیمار

لیفت یا بالابر بیمار از کاربرد زیادی برخوردار است.

• این محصول قابل استفاده در مکان‌هایی همچون مراکز خرید، آپارتمان‌ها، بیمارستان‌ها، مراکز درمانی و… می‌باشد.
• افراد کم توان، بیماران جسمی، افراد ناتوان و… می‌توانند در این مکان‌ها از بالابر استفاده کنند.
• پرستارانی که جهت جابجایی این افراد از روی تخت، ویلچر و… با مشکل روبرو هستند، می‌توانند از این محصول استفاده کنند.
• لیفت بیمار کمک می‌کند مشکلات افراد بیمار به وسیله بالابر تا حد زیادی مرتفع گردد.
• برای این‌که افراد بیمار بتوانند از بالابرها در حمام استفاده کنند، بکار بردن بالابرهای ضد زنگ و ضد آب توصیه می‌گردد.
• افرادی که در آپارتمان‌های کوچک زندگی می‌کنند نیز می‌توانند از لیفت بیمار استفاده کنند. زیرا بالابر فضای کمی را اشغال می‌کند.
• برخی بالابرها به صورت کنترلر و برخی دیگر برقی هستند. به همین دستگاه‌های بالابر به آسانی افراد بیمار را از جایی به جای دیگر حمل می‌کنند.

مزایای صندلی بالابر

• صندلی‌های بالابر دارای انواع مختلفی همچون ویلچربر، خانگی، هیدرولیکی، چرخشی و ایستاده می‌باشند.
• این بالابرها به عنوان بالابرهای پله به شمار می‌روند.
• جهت نصب بالابرهای پله‌رو به فضایی حدود شصت تا هفتاد سانتی‌متر نیاز است.
• این محصولات قابلیت تا شدن دارند به همین دلیل بالابرها فضای کمی را اشغال می‌کنند.
• این بالابرها برای از کیفیت بالایی برخوردار هستند.

نکات مهم در مورد استفاده از بالابر بیمار

• لیفت یا بالابر بیمار به صورت شارژ مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• مطالعه دفترچه راهنمای بالابر از اهمیت زیادی برخوردار است.
• اگر شما یک بار بالابر را شارژ کنید، می‌توانید تا مدت‌ها از آن استفاده کنید.
• چنان‌چه از بالابر استفاده می‌کنید، لازم است عملکرد دستگاه به صورت دوره‌ای چک شود. این امر سبب می‌شود اگر دستگاه دچار مشکل شود، بتوانید به موقع نسبت به رفع مشکل اقدام کنید.
• ساختار و طراحی لیفت یا بالابر بیمار باید مراحل نظارت مهندسی را طی کرده باشد.
• موتور بالابر باید مخصوص دستگاه طراحی و ساخته شود.
• برخی افراد با استفاده از موتور تخت‌های بیمارستانی اقدام به ساخت بالابر می‌کنند. همین امر باعث می‌شود بالابر انتقال بیمار با مشکل روبرو شود.
• بالابر یا لیفت بیمار باید دارای نمایشگر شارژ باشد تا فرد بتواند شارژ دستگاه را چک کند.
• برای این‌که انتقال فرد بیمار از روی مبل یا ویلچر به آسانی صورت گیرد، نیاز به تنظیم زاویه پایه‌ها می‌باشد.
• موتور دستگاه لیفت بیمار باید دارای گارانتی باشد.

چه زمانی بیمار به بالابر نیاز دارد؟

• زمانی‌که لازم است فرد بیمار بین تخت یا ویلچر جابجا شود، استفاده از بالابر ضروری است.
• هنگامی‌که دست یا پای فرد آسیب دیده است.
• جهت بردن فرد بیمار به دستشویی و حمام.
• بالا بردن فرد بیمار و ناتوان از زمین و…

خرید بالابر توانبخشی بیمار با بهترین قیمت

مجموعه ما به عنوان یکی از عرضه کنندگان با سابقه و معتبر انواع تجهیزات پزشکی و توانبخشی از جمله دستگاه بالابر بیمار مشغول فعالیت می باشد. این مرکز فروش تخصصی، کیفیت محصولات خود را ضمانت می کند و جهت رفاه حال مشتریان، امکان پرداخت درب منزل را فراهم آورده است. شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر از شرایط فروش و تخفیفات ویژه و قیمت محصولات از طریق راه های ارتباطی با کارشناسان واحد فروش و پشتیبانی ما در تماس باشید.

نکات مهم در هنگام استفاده از لیفت بیمار

همانطور که گفته شد، بالابر بیمار برقی امروزه بسیار بیشتر از انواع دستی مورد استفاده قرار می گیرد. به همین دلیل در این بخش قصد داریم به ذکر برخی نکات در هنگام استفاده از این دستگاه بپردازیم. این محصولات با نیروی برق کار می کنند و دارای باتری و شارژر می باشند. بنابراین در هنگام استفاده حتما توجه داشته باشید که دستگاه دارای شارژ کافی باشد تا در هنگام جابجایی ناگهان شارژ آن تمام نشود. در صورتی که با هرگونه اشکال در عملکرد دستگاه مواجه شدید سریعا با گارانتی آن تماس حاصل نمایید. زیرا عدم پیگیری مشکل علاوه بر اینکه می تواند هزینه زیادی را به شما تحمیل نماید، ممکن است در هنگام جابجایی بیمار موجب آسیب دیدگی او شود.

در هنگام خرید بالابر بیمار به چه مواردی توجه کنیم؟

• در هنگام تهیه این دستگاه ها حتما به تحمل وزن آن توجه نمایید و متناسب با وزن بیمار خود، دستگاه مناسب را خریداری کنید. همچنین توجه داشته باشید که خود دستگاه نیز وزن بالایی نداشته باشد تا جا به جایی آن به آسانی با استفاده از پایه های متحرک صورت پذیرد.
• · همواره سعی کنید که این محصولات را از برندهای معتبر دارای تاییدیه استاندارد جهانی خریداری کنید تا کارکردی اصولی و کیفیتی بالای داشته باشد.
• خرید خود را از فروشگاه های تخصصی این محصولات انجام دهید که قیمت هایی مناسب را نیز ارائه می کنند.
• این محصولات دارای مدل های بسیار متنوعی هستند. بنابراین شما می توانید با توجه به نیاز خود، آن ها را خریداری نمایید. به عنوان مثال برخی از این دستگاه ها ضد آب هستند یا اینکه قابلیت استفاده به عنوان صندلی توالت را نیز دارند و برای استفاده سالمندان مناسب می باشند.
• در هنگام خرید محصول به مواردی همچون محدوده بلند کردن، استحکام بالای بدنه، مدت زمان نگهداری شارژ، داشتن موتور قدرتمند و … نیز توجه کنید.

قیمت انواع بالابر بیمار

با توجه به موارد گفته شده، انواع بالابر بیمار با مدل های بسیار متنوعی و برندهای گوناگون در بازار موجود می باشند. تمامی این موارد می توانند در قیمت گذاری این محصولات موثر باشند. بنابراین نمی توان یک قیمت واحد برای همه آن ها در نظر گرفت. اما خبر خوب این است که مجموعه ما این محصولات را با نازل ترین و بهترین قیمت های بازار در اختیار مشتریان خود قرار می دهد. برای اطلاع از این قیمت ها، تنها کافی است با ما در ارتباط باشید.

خرید بالابر توانبخشی بیمار با بهترین قیمت

مجموعه ما به عنوان یکی از عرضه کنندگان با سابقه و معتبر انواع تجهیزات پزشکی و توانبخشی از جمله دستگاه بالابر بیمار مشغول فعالیت می باشد. این مرکز فروش تخصصی، کیفیت محصولات خود را ضمانت می کند و جهت رفاه حال مشتریان، امکان پرداخت درب منزل را فراهم آورده است. شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر از شرایط فروش و تخفیفات ویژه و قیمت محصولات از طریق راه های ارتباطی با کارشناسان واحد فروش و پشتیبانی ما در تماس باشید.

جهت مشاهده انواع بالابر بیمار کلیک کنید

تجهیزات پزشکی وینکل پلاس