فروش ملک مشاع به دلیل تعداد زیاد مالکینی که دارد معمولاً با اختلافات و مشکلات فراوانی همراه است. همین امر در بسیاری از موارد باعث می شود که قیمت ملک هایی که مشاع هستند نسبت به املاکی که تنها یک مالک دارند پایین‌تر باشد. در این مقاله به طور جامع و خلاصه به فروش ملک مشاع بدون اجازه شریک و راه کارهای آن پرداخته ایم. پس پیشنهاد میشود تا پایان این مقاله را مطالعه کنید.
مجازات و پیگیری فروش ملک بدون اجازه شریک : یکی از مهمترین مسائلی که در زمینه اموال مشاعی مطرح می شود فروش ملک بدون اجازه شریک است. باتوجه به اینکه بسیاری از شرکا به علت عدم اطلاع از قوانین املاک مشاعی، مبادرت به تصرف غیرقانونی در ملک مربوطه می کنند سوالات زیادی در این زمینه مطرح می شود.
ملک مشاع چیست؟
پیش از آنکه در مورد فروش ملک مشاع بدون اذن شریک توضیحات لازم را ارائه دهیم لازم است که به خود مفهوم ملک مشاء بپردازیم. این مفهوم را می توان این گونه توضیح داد :
ملک مشاع، به ملکی گفته می شود که مالکیت آن بین دو یا چند نفر مشترک است، اصطلاح حقوقی این شرایط را «اشاعه» می نامند و این معنا را می دهد که در ملک مشاع تمام شرکا در جز به جز ملک حق مالکیت دارند.
مالکیت ملک از چند طریق می تواند مشاع شود:
۱- فردی شش دانگ از یک ملک را در اختیار داشته باشد و بخشی از این ملک را مثلاً دو دانگ را به نام شخص دیگری کند.
۲-در حالت بعدی شرایط اشاعه در ماترک است که طبق آن ملکی به چند نفر ارث می رسد. هر یک از اشخاص به اندازه سهم الارثی که دارند در این ملک شریک می شوند. در این شرایط افراد می توانند هر کدام سند مالکیتی جداگانه داشته باشند که در هر کدام از آن ها میزان سهم فرد ذکر شده باشد.
۳-افرادی که به طور شریکی اقدام به خرید یک ملک می کنند و در هر قسمت از آن ملک بر اساس دانگ یا سایر توافقات سهمی دارند.
شریک شدن چند فرد در یک ملک موجب می شود که فروش آن محدودیت هایی داشته باشد و فروش ملک مشاع بدون اجازه شریک نیز ضمانت اجراهای مخصوص خود را به دنبال داشته باشد.
آیا فروش ملک مشاع بدون اذن شریک امکان پذیر است ؟
با توجه به مشکلات ذکر شده باید بدانیم که تمام مالکان می توانند اقدام به فروش و اجاره سهم خود کنند. این در حالی است که اگرچه سهم فروش رفته است اما تصرف مادی در آن بابد با اذن دیگر مالکین صورت گیرد. در واقع بدان معناست که فروش ملک نوعی از تصرف حقوقی است که به خریدار اجازه تصرف مادی تا رضایت دیگر مالکین نباشد را نمی دهد.
تصرفات شرکاء در ملک مشاعی
ملک مشاعی هم آنجوری که گفتیم ، شریک های املاک مشاعی در نقطه نقطه ملک مشاعی شریک هستند و کسی که مال بیشتری دارد نمی تواند از بهره مندی شریک دیگر از ملک مشاعی جلوگیری کند و هر شریک می تواند تصرفاتی در ملک مشاعی داشته باشد.
اما این تصرفات بایست در چارچوب ضابطه اجرا شود وگرنه تصرفات فضولی و در صورتی که شریک رضایت به این تصرفات خارج از حدود قانونی ندهد، باطل است و شریک خطاکار مسئول هر شیوه جبران خسارت به شریک دیگر یا سایرین خواهد بود.
آغاز مثالی بیان می شود تا بر اساس مثال هر دو تصرف را تشریح کنیم؛ فرض بگیرید زوجه و شوهری در ملکی مسکونی با متراژ ۱۱۰ متر، دو خواب با سهمی مساوی هر کدام سه دانگ شریک هستند، در این شروط زوجه و شوهر که مالک ملک مشاعی می باشند، وضعیت تصرفات حقوقی و مادی ایشان به چه نحو وجود دارد؟
تصرفات حقوقی
آغاز بایست تعریفی از تصرفات حقوقی عرضه شود؛ منظور از تصرفات حقوقی هر شیوه اعمال حقوقی از جمله، فروش، صلح، اجاره، هبه، و تا اینکه عقودی که قبض در آنها از جمله ارکان صحت پیوند وجود دارد مثل وقف را تصرفات حقوقی در ملک مشاعی می گویند.
طبق گفته بالا، زوجه می تواند سهم سه دانگ از ملک که اگر سند جدا دارد و مشخص شده باشد، را به شخص دیگری بفروشد یا اینکه می تواند هدیه بدهد و یا اینکه وصیت کند که بعد از فوتش وقف در کار خیریه باشد. ضابطه تمام این تصرف حقوقی شریک در مال مشاع را مورد قبول قرار می دهد تا زمانی که این تصورف حقوقی نیازی به تصرف مادی و تملیک آن سه دانگ نداشته باشد.
وکیل فروش ملک مشاع بدون اجازه شریک
شما اگر درباره فروش ملک مشاع بدون اجازه شریک سوالی دارید، می توانید با شماره های داخل سایت گروه وکلای آریا دادیار تماس گرفته و با وکلای مجرب و کاربلد ما صحبت کنید.
راه های خارج کردن ملک از حالت مشاع
نوع و ماهیت مال اهمیت ویژه ای در پایان دادن به مالکیت مشاع دارد. این موضوع از آن جهت اهمیت دارد که در قانون با توجه به نوع مال احکام و شرایط خاصی وجود دارد. در خصوص اموال غیر منقول همچون زمین و ملک، مالکین می توانند با توافق ملک مشاع را میان خود تقسیم کنند. در چنین حالتی است که فروش ملک مشاع بدون اجازه شریک امکان پذیر می شود و بدین ترتیب با تنظیم یک تقسیم نامه عادی یا رسمی که توسط دفترخانه انجام می شود اقدام به این عمل کنید.
البته در صورتی می توان از این طریق اقدام کرد که میان مالکین غایب، کودک و شخصی که دارای سلامت کامل ذهنی نیست نباشد. در صورت وجود این شرایط دادگاه صلاحیت تصمیم درباره نحوه چگونگی تقسیم را دارد و این موضوع از طریق دادگاه پیگیری می شود.
افراز املاک چه تاثیری در فروش ملک مشاع بدون اجازه شریک دارد ؟
همواره مالکان یک به توافق یکسانی در خصوص فروش ملک نمی رسند، در نتیجه هر کدام از شرکا می توانند در جهت تقسیم ملک که افراز ملک مشاع نامیده می شود اقدام کنند. در حقیقت افراز ملک همان تقسیم ملک مشاع میان افراد است که گاهی توافقی به نتیجه می رسد و گاهی به طرح دعوا نیاز دارد.
افراز ملک موجب می شود تا قدر السهم هر کس در ملک مشخص شود و در نتیجه آن فروش ملک مشاع بدون اجازه شریک امکان پذیر شود. البته که این فروش می تواند در ابتدا با موانعی رو به رو است که از آن به نام حق اخذ به شفعه یاد می شود.
اخذ به شفعه و فروش ملک مشاع بدون اجازه شریک
حق اخذ به شفعه یکی از حقوقی است که قانون برای شرکای یک ملک در نظر گرفته اند. اگر بخواهیم این حق را به طور ساده تعریف کنیم به این شرح است :
اگر در مالی غیر منقول که میان دو نفر به صورت مشاع است یکی از طرفین قصد فروش سهم خود را داشته باشد باید ابتدا برای فروش سهم خود به شریک ملک مراجعه نماید. یعنی شریک فروشنده حق شفعه خوهد داشت.
اگر در چنین مالی فرد اقدام به فروش ملک مشاع بدون اجازه شریک خود کند یعنی برای فروش سهم خود به طرف دوم مراجعه نکند فرد می توان از این حق استفاده کرد و معامله فروش را باطل کند.
ملک حتما باید غیر منقول باشد یعنی ملکی باشد که به طور ذاتی امکان جا به جایی آن وجود نداشته باشد.
ملک باید حتما میان دو نفر مشاع باشد در غیر این صورت حق شفعه وجود نخواهد داشت.
اگر فرد دوم یا شریک به هر علتی به خرید سهم شریک خود اقدام نکند در این صورت حق شفعه ساقط و فرد می تواند اقدام به فروش ملک مشاع بدون اجازه شریک خود کند.
برای حل اختلاف شرکا ملک مشاع به کجا باید مراجعه کرد؟
برای آنکه اقدام به حل اختلاف کنید بستگی به آن دارد که ملک شما دارای سابقه ثبتی در دفتر املاک اداره ثبت داشته باشد یا خیر.
در صورتی که ملک در دفاتر اسناد رسمی ثبت شده باشد به راحتی می توانید از اداره ثبتی که در محل وقوع ملک قرار دارد اقدام به افراز ملک مشاع کرد یا اختلافات ناشی از فروش ملک مشاع بدون اجازه شریک را مورد برسی قرار داد. در غیر این صورت برای پیگیری این دسته از پرونده نیاز به مراجعه به دادگاه می باشد.
به شما پیشنهاد می کنیم برای پیگیری این دسته از پرونده های حتما از طریق یک وکیل ملکی اقدام نمایید.
فرآیند اداره ثبت برای افراز ملک مشاع
۱-در مراجعه به اداره ثبت و ارائه درخواست افراز، در اولین مرحله نماینده ثبت به ملک مشاعی که ذکر شده مراجعه می کند.
۲-در ادامه بررسی های مامور ثبت بر اساس شماره پلاک ثبتی که در سند مالکیت درج شده است، پرونده را به نقشه بردار ثبت ارائه می کند. در صورتی که مساحت ملک مورد نظر حد نصاب تعیین شده را دارا باشد، در روزی معین شرکا ، نماینده ثبت و نقشه بردار حضور می یابند و نقشه بردار صورت جلسه ای را تنظیم می کند که به امضای شرکا خواهد رسید.
۳-در ادامه نیز نسبت به عملی بودن افراز ملک مشاع توسط نقشه بردار تصمیماتی گرفته خواهد شد و در صورت عدم اعتراض امکان فروش ملک مشاع بدون اجازه شریک ممکن می باشد.
۴-تصمیم واحد ثبتی مبنی بر عدم قابلیت افراز از طرف هریک از شرکا، ظرف ده روز قابل اعتراض در دادگاه عمومی حقوقی محل وقوع ملک است.
۵-در صورتی که ملک دارای سابقه ثبتی نباشد باید جهت تصمیم درباره ملک مشاع به دادگاهی که ملک در حوزه آن واقع شده است مراجعه کنید و درخواست افراز ملک مشاع کنید.
۶-در برخی از مواقع با وجود مراجعه به اداره ثبتی ملک مورد نظر به دلایلی امکان افراز را ندارد که از جمله این دلایل می توان به مساحت کم ملک اشاره کرد. در این صورت متقاضی ناگزیر است تا با مراجعه به دادگستری نسبت به طرح دعوی اقدام کند.
فروش ملک مشاع غیرقابل افراز بدون اذن شریک
در برخی از موارد پس از مراجعه به اداره ثبتی مورد نظر ملک غیرقابل افراز تعیین می شود، در این صورت متقاضی ناچار است با استفاده از گواهی که نشان دهنده افراز ناپذیری ملک است به همراه سایز مدارک مورد نیاز دادخواستی را مبنی بر درخواست فروش ملک را به دادگاه حقوقی حوزه ملک ارسال کند تا اجازه فروش ملک مشاع بدون اذن شریک صادر گردد.
با توجه به مدارکی ارسال می شود پرونده ای برای ملک مورد نظر تشکیل داده خواهد شد که دادگاه دستوری مبنی بر فروش را خواهد داد و در انتها مدیر اجرا با توجه به قوانین حاکم اقدام به فروش یا مزایده ملک مشاع مورد نظر خواهد کرد.
دستورالعمل عمومی برای کاهش وزن و لاغری فقط گرفتن رژیم لاغری است! اما شاید کسی توان گرفتن رژیم را نداشته باشد حالا دلیلیش هرچیزی که باشد! پس راهکار این افراد چیست؟ در این مقاله به بررسی بهترین روش‌های کاهش وزن بدون گرفتن رژیم خواهیم پرداخت:
وعده‌های غذایی خود را زمانبندی کنید:
تایمر خود را بر روی ۲۰ دقیقه تنظیم کنید و سعی کنید غذای خود را با آرامش کامل میل نمایید. این عادت یکی از بهترین عادت‌هایی است که به شما کمک میکند بدون داشتن یک برنامه غذایی پیچیده وزن خود را کم کنید. هر کدام از وعده‌های غذایی خود را کمتر کنید تا بتوانید از این طریق نیز به کاهش وزن مورد نظر خود دست یابید.
هر چقدر آرام تر غذا بخورید به همان اندازه قادر خواهید بود از وعده‌های غذایی کم حجم تر نیز لذت ببرید. در این شرایط هورمون‌های سیری بیشتر تحریک میشود.
زمانی که غذای خود را با عجله میخورید، بدن شما زمان کافی نخواهد داشت که سیری را به مغز اعلام کند. همین امر باعث پرخوری میشود.
بیشتر بخوابید وزن کمتری به دست آورید:
بر اساس مطالعه‌ای که محققان دانشگاه میشیگان انجام داده اند، یک ساعت بیشتر خوابیدن در شب به بدن انسان کمک میکند در عرض یک سال ۶.۳۵ کیلوگرم وزن کم کند.
این سناریو نشان می‌دهد زمانی که خواب جایگزین فعالیت‌های دیگر میشود(فعالیت‌هایی که در آن وقت فرد به بطالت می‌گذرد) امکان کاهش کالری دریافتی تا ۶ درصد وجود دارد.
خواب همچنین به روش دیگری نیز میتواند به بدن انسان کمک کند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد افرادی که کمتر از ۷ ساعت در شب می‌خوابند اشتهای بیشتری خواهند داشت و بدون دلیل گرسنه خواهند بود.
از امروز با وعده‌های غذایی خود سه نوع سبزی بخورید. افرادی که پرخور هستند میتوانند با مصرف میوه و سبزیجات بیشتر وزن بیشتری کم کنند.
فیبر بالا و محتوای آب این سبزیجات و میوه‌ها کالری کمتری دارد. آنها را بدون افزودن چربی بپزید. سپس به جای اینکه از سس‌های پرچرب استفاده کنید،روی این مواد آب لیمو بریزید.
زمانی که سوپ بیشتری میخورید افزایش وزن کمتر میشود:
سوپ را به وعده‌های غذایی خود اضافه کنید. این ماده کالری بسیار اندکی دارد. مصرف سوپ در ابتدای وعده غذایی مصرف غذا را کندتر میکند و از اشتهای شما می‌کاهد.
سعی کنید از سوپ کم سدیم ، تازه و به همراه سبزیجات مختلف استفاده کنید. از خوردن سوپ‌های خامه‌ای خودداری کنید زیرا میتواند چربی و کالری زیادی وارد بدن شما بکند.
از غلات کامل استفاده کنید:
غلات کامل همچون برنج قهوه‌ای،جو، جوی دوسر، گندم سیاه و گندم سبوس دار میتواند به استراتژی کاهش وزن شما کمک کند. این مواد به شما کمک میکند احساس سیری بیشتری داشته باشید و کالری کمتری مصرف کنید.
این مواد همچنین میتواند سطح کلسترول خون را بهبود ببخشد. غلات کامل هم اکنون در تولید محصولات مختلفی همچون خمیر پیتزا،مافین‌های آماده، پاستا و نان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به لباس‌های قدیمی خود نگاه کنید که در آن لاغر بودید:
سعی کنید لباس‌های مورد علاقه و قدیمی خود را در جایی آویزان کنید که بتوانید همیشه به آن نگاه کنید.
اینکار به شما کمک میکند انگیزه ادامه کار را پیدا کنید. آیتمی را انتخاب کنید که کمی تنگ تر از سایز فعلی شماست. بنابراین قادر خواهید بود در زمان کوتاه به هدف خود دست یابید.
از مصرف بیکن خودداری کنید:
بیکن به گوشت نمک زده می‌گویند. سعی کنید از مصرف این نوع مواد خودداری کنید.
همین امر باعث میشود ۱۰۰ کالری کمتر وارد بدن شما شود و در عرض یکسال قادر خواهید بود بیش از ۴ کیلوگرم وزن کم کنید. میتوانید از موارد جایگزین استفاده کنید که کالری کمتری دارد.
به مواردی همچون برش‌های گوجه فرنگی، فلفل دلمه‌ای تفت داده شده، پنیر به همراه سبزیجات فکر کنید. این مواد جایگزین خوبی هستند.
برش‌های خوبی از پیتزا ایجاد کنید:
به جای اینکه از گوشت برای تهیه پیتزای خود استفاده کنید، سعی کنید از پیتزای سبزیجات استفاده کنید.
همین امر موجب میشود ۱۰۰ کالری کمتر وارد بدن شود. همچنین بهتر است از پنیرهای بدون چربی یا کم چرب و خمیر پیتزای شبیه نان که با روغن زیتون تهیه شده است برای پیتزای خود استفاده کنید.
مصرف نوشیدنی‌های شکردار همچون نوشابه را با آب یا نوشیدنی‌های بدون کالری جایگزین کنید. همین امر موجب میشود ۱۰ قاشق چایخوری شکر کمتری مصرف شود.
لیموی تازه، نعناع یا توت فرنگی مجمد را برای طعم بخشیدن به نوشیدنی‌های خود مورد استفاده قرار دهید. شکر مایعی که در نوشابه‌ها وجود دارد نشانه‌های سیری طبیعی در بدن را کنار می‌گذارد.
مطالعه‌ای مصرف شکلات‌های ژله ای و نوشابه را در افراد مورد بررسی قرار داده است.
افرادی که عاشق این شکلات‌ها هستند ناخودآگاه کالری کمتری نسبت به افرادی که نوشابه می‌خورند، مصرف خواهند کرد. البته مصرف بی رویه این شکلات‌ها نیز میتواند باعث افزایش وزن شود.
از لیوان‌های بلند و نازک استفاده کنید:
با استفاده از لیوان‌های بلند و نازک به جای لیوان‌های کوتاه و عریض، قادر خواهید بود کالری دریافتی از نوشیدنی‌ها را کمتر کنید و بدون رژیم غذایی از وزن خود بکاهید.
در این صورت ۲۵ تا ۳۰ درصد شربت لیمو، نوشابه یا نوشیدنی کمتری مصرف خواهید کرد. محققان بر این باورند که نشانه‌های بصری میتواند شما را به مصرف بیشتر یا کمتر ترغیب کند.
تمریناتی که با استفاده از تردمیل انجام میشود میتواند تاثیر خوبی بر روی سلامت بدن داشته باشد. اگر آن را به صورت آرام و پایدار به کار می‌برید پیشرفت زیادی نخواهید داشت.
افرادی که از تردمیل استفاده نمی‌کنند ممکن است چربی‌های خود را با سرعت کمتری بسوزانند. این افراد قادر نخواهند بود نتایج مد نظر خود را دریافت کنند.
در این مقاله قصد داریم ترفندهایی را بیان کنیم که استفاده از آنها میتواند تاثیر تمرینات مرتبط با تردمیل را دوچندان کند.
تمرینات سرعتی انجام دهید:
تمرینات سرعتی انجام دهید:
انجام این تمرینات بسیار ساده است. ابتدا ۳۰ ثانیه با سرعت کامل تمرین کنید، سپس ۶۰ الی ۹۰ ثانیه را با سرعت کم بدوید. اینکار به بدن شما کمک میکند سلامت بهتری داشته باشد. تمرینات سرعتی را حداقل یکبار در هفته انجام دهید تا اثر تمرینات ورزشی را بیشتر نماید. تنها با ۲۰ دقیقه تمرین سرعتی، کالری بیشتری خواهید سوزاند.
شیب و سرعت آن را تنظیم کنید:
شیب و سرعت آن را تنظیم کنید:
ممکن است در برخی از مواقع دویدن آرام و ثابت به شما کمک کند اما باید تمرینات سخت و سریع نیز داشته باشید. بیشتر تردمیل‌ها دارای برنامه از پیش تعیین شده برای افزایش شدت و سرعت دویدن هستند. شما میتوانید از این برنامه‌ها به خوبی استفاده کنید.
با وزنه کار کنید:
با وزنه کار کنید:
این گزینه برای دوره طولانی توصیه نمی‌شود اما برای تمرینات کوتاه مدت عالی است. دمبل‌های سبکی را به مدت دو الی سه دقیقه در دست بگیرید و همچنان که بر روی تردمیل می‌دوید از آنها نیز استفاده کنید. افزایش این وزنه‌ها بر شدت تمرینات شما می‌افزاید.
فقط به سمت جلو حرکت نکنید:
فقط به سمت جلو حرکت نکنید:
برای اینکه بتوانید از تردمیل بیشترین استفاده را ببرید، سعی کنید به سمت عقب بدوید یا حرکت کنید. اینکار به پاهای شما اجازه می‌دهد تمرینات خوبی داشته باشد و برای تست تعادل بدن مفید است. اینگونه حرکات بدن شما را مجبور می‌سازد سخت کار کند. در این شرایط به سرعت بالا نیاز ندارید.
اگر از دویدن پایدار و با شدت کمتر لذت می برید میتوانید با اضافه کردن شیب به تردمیل خود، تمرین خود را بهتر کنید. اینکار باعث میشود ماهیچه‌های پا به چالش کشیده شود و سیستم قلبی –عروقی شما را تقویت میکند. اما فشار زیادی بر روی زانوها وارد نخواهد کرد.
سرعت خود را بیشتر کنید:
سرعت خود را بیشتر کنید:
افرادی که به سرعت پایدار و ثابت عادت کرده‌اند، باید به فکر افزایش آن باشند. سعی کنید با سرعت بیشتری بدوید. سرعت خود را از ۴.۵ به ۴.۸ یا ۵.۰ تغییر دهید. اینکار به شما کمک میکند در زمان کمتر، کالری بیشتری بسوزانید و باعث میشود سیستم قلبی-عروقی به خوبی کار کند. در ابتدا ممکن است سریع‌تر خسته شوید اما به تدریج به این شرایط عادت می‌کنید.
گاهی اوقات از تردمیل فاصله بگیرید:
گاهی اوقات از تردمیل فاصله بگیرید:
استفاده از تردمیل میتواند لذت بخش باشد اما باید از سایر تمرینات نیز استفاده کنید. تردمیل را در باشگاه بگذارید و سعی کنید به دنبال دویدن در پارک بروید. اینکار شما را تشویق میکند به پیشرفت خود توجه کنید و کمک میکند تغییر خوب و مداومی در سرعت داشته باشید.
یک نقل قول از چین باستان، که منسوب به فیلسوف «لائو تزو» است می‌گوید: «یک سفر چند هزار مایلی، تنها با یک قدم آغاز می شود.»
مطمئنا درست است. اما چند نفر از ما اهمیت تلاش‌های اولیه را فراموش می‌کنیم! ما اغلب بجای اینکه چیزهای امکان پذیر را بعنوان هدفمان انتخاب کنیم، بیش از حد روی چیزهای بزرگ تمرکز می‌کنیم. ما به سرعت به جلو حرکت می‌کنیم، تصمیم می‌گیریم که بدن، شغل و روابطمان را تغییر دهیم و در نهایت، هرگز به هدفمان نمی‌رسیم. اهداف بلند مدت و بزرگ را کنار بگذارید و چیزهای کمتر و کوچکتری انتخاب کنید.
کریستین کارتر، دکتر و جامعه شناس مرکز علوم دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید: موفقیت‌های کوچک، اغلب منجر به موفقیت‌های بزرگتر می‌شوند و میتوانند پایه و اساس یک تغییر اساسی باشند.
دلایل آن میتواند مستقیم (بیشتر خوابیدن و رابطه جنسی بیشتر، هر دو میتوانند برای سلامتی مفید باشند) یا غیر مستقیم (یک انتخاب مثبت میتواند برای انجام کارهای دیگر به ما انگیزه دهد) باشد. بنابراین به توصیه‌هایی که باعث افزایش سلامتی و شادی شما می‌شوند، توجه کنید: قدم‌های کوچک که میتواند در این سال و سال‌های دیگر، تاثیر بزرگی روی ذهن، بدن و روح شما داشته باشد.
۱. روند کاهش وزنتان را کامل کنید
آمار نشان می دهد که کاهش وزن در صدر فهرست تصمیماتی قرار دارد که مردم اتخاذ میکنند. اگر این کار، جزئی از لیست برنامه‌های امسال شما هم هست، یک یا چند گزینه‌ی گیاهی را که میتواند به افزایش شانس موفقیتتان کمک کند، بررسی کنید.
بعنوان مثال، معلوم شده که کتون موجود در تمشک (که یک ترکیب تولید شده توسط تمشک قرمز است) میتواند باعث افزایش از دست دادن چربی شود و همچنین جلوی تجمع چربی‌ها را بگیرد و مقدار زیادی آنتی اکسیدان دارد که در برابر آسیب سلولی و بیماری هم از ما محافظت میکند.
همچنین مشخص شده که زعفران جلوی اشتها را می‌گیرد و باعث افزایش سطح سروتونین میشود – هورمونی که خلق و خو، خواب و اشتها را کنترل میکند – و اما قهوه! البته نه به شکلی که شما فکر می‌کنید. تحقیقات اخیر که در نشریه‌ی دیابت، سندرم متابولیک و چاقی منتشر شده است، نشان داده که افراد مورد آزمایشی که عصاره دانه‌ی قهوه مصرف کردند، در طول دوره‌ی مطالعه ۲۲هفته‌ای، بطور متوسط ۸کیلو وزن کم کرده‌اند.
همچنین بخوانید: خواص زعفران برای سلامتی
لیندسی دانکن، پزشک و متخصص تغذیه مشهور در آستین تگزاس می‌گوید: یک ترکیب طبیعی بسیار فعال به نام «اسید کلروژنیک» با مهار ترشح گلوکز در بدن، اینکار را انجام می‌دهد، و باعث میشود که از چربی بعنوان سوخت استفاده شود (چربی سوزی). این دو مکانیزم ترکیبی، برای جلوگیری از جذب چربی و از بین بردن وزن اضافه باهم همکاری میکنند.
تحقیق درباره‌ی اینکه گذراندن وقت در فضای طبیعی بیرون از خانه چه فوایدی برای سلامتی دارد، همچنان ادامه دارد، مخصوصا توسط پژوهشگران ژاپنی. بطوریکه بعضی از شرکت‌های ژاپنی شامل «جنگل تراپی» برای سلامتی کارکنانشان هستند و در جنگل‌های ژاپن برنامه‌های سلامتی با معاینات رایگان وجود دارد.
در یک مطالعه که توسط موسسه تحقیقات محصولات جنگلی و جنگلداری در ژاپن انجام شد، مشخص شد که گذراندن وقت در محیط‌های جنگلی باعث سطوح پایین‌تر از کورتیزول (هورمون استرس)، آهسته شدن ضربان قلب، کاهش فشار خون و احساس آرامش بیشتر میشود.
دیگر مطالعات ژاپنی نشان داده‌اند که پیاده روی در جنگل به کنترل سطح قند خون (نه فقط بخاطر اینکه نوعی ورزش است) و افزایش پروتئین‌های ضد سرطانی و همچنین تقویت ایمنی سلول‌های کشنده‌ی طبیعی کمک میکند. «سارا سیمپرمن» که یک پزشک درمان طبیعی در شهر نیویورک است، می‌گوید: توضیح کامل درباره‌ی مزایای جنگل تراپی سخت است اما مناظر سرسبز، صدای آرام رودخانه‌ها و آبشارها و رایحه‌ی چوب،گیاهان و گلها، همه در این اکوسیستم پیچیده نقشی ایفا میکنند.
جنگل تراپی، مثال خوبی است از اینکه چطور سلامت ما به سلامت محیط طبیعی اطرافمان وابسته است، همچنین یک دلیل عالی برای پیاده روی در جنگل است. سیمپرمن می‌گوید: اگر نمی‌توانید به جنگل بروید، میتوانید چنین محیطی را در خانه ایجاد کنید، از طریق نگهداری از گیاهان آپارتمانی، گوش دادن به سی‌دی‌های طبیعت و استفاده از روغن با کیفیت و ۱۰۰درصد خالص درخت سرو، کاج، صنوبر یا سرو کوهی.
گیاهان آپارتمانی برای سلامتی ما نیز مفیدند زیرا به پاکسازی هوا و جداسازی مواد شیمیایی مضر مانند بنزن، فرمالدئید، تری کلرو اتیلن و تولوئن کمک میکنند. فهرستی از بهترین سم زداها: سرخس بوستون، پیچک انگلیسی، ارکیده پروانه‌ای، ارکیده دندروبیوم، درخت فیکوس، آفتابگردان ژربرا، شیپوری پیچی آمریکا، زنبق صلح، گیاه مار،گیاه عنکبوت و چندین گونه از گیاه خون سیاوشان.
۳. از جایتان بلند شوید
ایالات متحده، کشور مردم کم تحرک است و به این دلیل مردم در معرض خطر مشکلات سلامتی و حتی مرگ زودرس قرار دارند. استیون بلر، استاد علوم ورزشی و اپیدمیولوژی در دانشگاه کارولینای جنوبی می‌گوید: عدم فعالیت بدنی امریکایی‌ها، بزرگترین مشکل بهداشت عمومی در قرن ۲۱است.
او به تحقیقاتی اشاره میکند که نشان می‌دهند حدود ۲۵تا ۳۵درصد از بزرگسالان آمریکایی، فعالیت بدنی ندارند ــ این بدین معنی است که آنها شغل کم تحرک دارند یا هیچ برنامه‌ای برای فعالیت بدنی منظم ندارند و بطور کلی در اطراف خانه یا حیاط تحرکی ندارند – این ۴۰تا ۵۰میلیون نفر در معرض خطر بی تحرکی قرار دارند.
بر طبق مطالعات طولانی مدتی که در مورد تمرینات هوازی در مجله‌ی پزشکی بریتانیا منتشر شد، عدم تناسب اندام، حدود ۱۶درصد از مرگ و میرهای زنان و مردان را به خود اختصاص می‌دهد ( این عدد با تخمین تعداد مرگ و میرهایی که با ۳۰دقیقه پیاده روی قابل پیشگیری بودند، محاسبه شده است)
بلر می‌گوید: برای این مقایسه، چاقی بعنوان دلیل ۲تا ۳درصد از مرگ‌ها در نظر گرفته شد. فعالیت بدنی برای مغز و سلامت روانی نیز ضروری است. در واقع مطالعات نشان می‌دهد که ورزش منظم میتواند خطر ابتلا به افسردگی و زوال عقل را در فرد کاهش دهد.
بنابراین با خودتان قرار بگذارید که هرگز بیشتر از یک ساعت در یک جا ننشینید و هر از چند گاهی چند دقیقه بلند شوید. بر طبق یک تحقیق، ایجاد وقفه در بی تحرکی، میتواند به کاهش قند خون، تری گلیسیرید، شاخص توده‌ی بدنی و اندازه‌ی دور کمر کمک کند و همچنین متعهد شوید که هر روز حداقل ۳۰دقیقه را به فعالیت بدنی اختصاص دهید مانند پیاده روی.
فرا گیری علم و دانش، مغز شما را تحریک و از آن محافظت میکند، مخصوصا اگر چیزی مانند نواختن یک ساز یا یادگیری زبان دوم را انتخاب کنید. مطالعات متعددی ارتباط بین درس‌های موسیقی و افزایش توانایی‌های شناختی و هوش را نشان داده‌اند.
بر اساس تحقیقات دانشگاه نورث وسترن، کسانی که به دو زبان صحبت میکنند نسبت به کسانی که به یک زبان حرف می‌زنند، شاید راحت‌تر بتوانند تمرکز، الویت بندی و چند کار همزمان را انجام دهند. مطالعات دیگری نشان می‌دهند که صحبت کردن به دو زبان، خطر ابتلا به زوال عقل در سنین بالای ۶۵سال را کاهش می‌دهد.
علاوه بر مزایای عقلی، فواید عاطفی‌ای نیز در این رابطه وجود دارد. روانشناس «گری مارکوس» رئیس مرکز دانشگاهی زبان و موسیقی توضیح می‌دهد: دستیابی به یک مهارت جدید و با دوام ــ که میتواند نواختن گیتار یا صحبت به زبان فرانسه باشد ــ میتواند لذت مغز برای یادگیری چیزهای جدید را مهار کند و به شما ارزشی دائمی بدهد: یک حس رضایت و شادی که روانشناس پیشگام «آبراهام مزلو» آن را «خودشکوفایی» نامیده است.
مارکوس توضیح می‌دهد که دو نوع لذت وجود دارد: لذت لحظه‌ای و لذت طولانی مدتی که در جستجوی کمال در زندگی وجود دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که احساس هدف و رشد شخصی بیشتر، به لذت نوع دوم مربوط است و باعث کاهش سطح کورتیزول، عملکرد بهتر سیستم ایمنی، و خواب با کیفیت میشود.
برای شروع، به دنبال کلاس‌های موسیقی یا زبان که در کالج یا مکان‌های دیگر برگزار میشود بروید، و در هر کدام که علاقمندید، ثبت نام کنید. مارکوس اشاره میکند: مهمترین چیز بعد از نظم و انضباط خود شخص، داشتن یک معلم عالی است، اما بهترین معلم لزوما بهترین موسیقیدان یا زبان شناس نیست.
کسی را پیدا کنید که با شما بخوبی ارتباط برقرار کند، به آنچه که شما در آن نیاز به تمرین دارید، توجه کند و برای رفع نقاط ضعفتان، پیشنهادات خوبی داشته باشد. همچنین کتاب، دی وی دی و دیگر منابع آموزشی بسیاری در دسترس شما هستند. درباره‌ی چیزی که می‌خواهید یاد بگیرید، یک جستجوی سریع اینترنتی انجام دهید و اجازه دهید که تغییر و تحول آغاز شود.
۵. مقداری شاهدانه بخورید
شاهدانه گیاهی است که میتواند برای ساختن کاغذ، پلاستیک، طناب و پارچه مورد استفاده قرار گیرد و همچنین بعنوان یک غذای فوق العاده مغذی نیز مشهور است. «اشلی کوف» متخصص تغذیه در لس آنجلس می‌گوید: شاهدانه یکی از معدود منابع پروتئین کامل گیاهی است. بدین معنا که حاوی مقادیر کافی از همه نوع اسید آمینو است، از جمله آنهایی که برای سم زدایی سلولی، تولید آنزیم‌های حیاتی، رشد و بازسازی عضلات و حتی ترمیم DNA لازم هستند.
شاهدانه همچنین اسیدهای چرب ضروری‌تان را فراهم میکند – از جمله «اسید لینولئیک گاما» که کمیاب است اما برای خانم‌ها ضروری است ــ و باعث میشود که شاهدانه، یک بخش مهم از رژیم غذایی ضد التهاب را تشکیل دهد و برای تعادل هورمون‌ها موثر باشد.
اگر نمی‌دانید که چطور این ماده‌ی بسیار عالی را به رژیم غذایی‌تان اضافه کنید، مقداری شاهدانه روی سالادتان بپاشید یا شیره‌ی شاهدانه‌ی بدون شکر را درون چای یا قهوه‌تان بریزید. همچنین میتوانید دستور غذاهای مختلفی در یک کتاب آشپزی با عنوان «آشپزی با شگفت انگیزترین مواد غذایی طبیعی» که بتازگی توسط جولی موریس منشر شده، پیدا کنید.
از جمله حموس شاهدانه و شاهدانه‌ی شکلاتی با جو دوسر و … کوف اضافه میکند: من انواع آجیل و دانه‌ها را پیشنهاد می‌کنم، بنابراین مجبور نیستید که همیشه شاهدانه مصرف کنید. اما این ماده میتواند در ترکیب رژیم غذایی شما جایی داشته باشد.
کمی خوشگذرانی میتواند برای شما مفید باشد. «برایان کلمنت» و «ماریا کلمنت» متخصصان تغذیه، پزشکان درمان طبیعی و مشاوران سلامت در موسسه‌ی بهداشت بقراط در غرب پالم پیچ، می‌گویند: رابطه‌ی جنسی سالم، یک داروی قوی است. فعالیت جنسی، افسردگی، عصبانیت، اضطراب و استرس را کاهش می‌دهد.
این کار، نوعی مواد شیمیایی در بدن آزاد میکند که سیستم ایمنی شما را تقویت میکند، حتی با تولید مواد شیمیایی که به ساخت دندریت‌های جدید کمک میکنند و ارتباط نورون‌ها در مغز را تسهیل میکنند، باعث بهبود حافظه میشود. در واقع محققان دانشگاه Wilkes متوجه شدند کسانی که در هفته یک یا دوبار رابطه جنسی دارند، نسبت به کسانی که رابطه جنسی کمتری دارند، به میزان ۳۰درصد بیشتر دارای ایمونوگلوبولین A ( یک آنتی بادی برای مبارزه با ویروس و باکتری) هستند.
اما کسانی که شریک زندگی ندارند چطور؟ مشکلی نیست! محققان مطالعه‌ی دیگری انجام دادند و دریافته اند که نوازش یک حیوان خانگی به مدت ۱۸دقیقه در روز، همان اثرات را دارد.
در حالی که اکثر میوه ها در درجه اول حاوی کربوهیدرات هستند، آووکادو سرشار از چربی های سالم و مفید است.
مطالعات گوناگون نشان می دهد که این میوه دارای فواید و مزایای بیشماری برای سلامتی است.
در این مقاله، به 12 خاصیت شگفت انگیز آووکادو که با تحقیقات علمی به اثبات رسیده است، اشاره می کنیم.
1. خواص غذایی باور نکردنی!
آووکادو، میوه درخت آووکادو است که نام علمی آن پِرسی آمریکانا (Persea americana) می باشد.
از این میوه به دلیل ارزش غذایی بالا، طعم مطبوع و بافت غنی که دارد، در پخت غذاهای مختلف استفاده می شود. آووکادو، از اصلی ترین مواد تشکیل دهنده خوراک گواکاموله (guacamole) است که یکی از غذاهای سنتی مکزیک است.
امروزه، میوه آووکادو به یک ماده‌ی غذایی بسیار محبوب برای افرادی تبدیل شده است که به داشتن تغذیه سالم اهمیت می دهند. گاهی از این میوه با عنوان «اَبَرغذا» (superfood) یاد می شود که با توجه به خواص سلامتی بخش آن چیز عجیبی نیست.
انواع مختلف آووکادو در رنگ ها و شکل های مختلف وجود دارد. از سبز تا سیاه و از گرد تا بیضی شکل. وزن این میوه نیز از ۲۲۰ گرم تا یک کیلوگرم متغیر است.
محبوب‌ترین نوع آووکادو، آووکادوی هَس (Hass) است.
به دلیل ظاهر این نوع آووکادو، به آن «گلابی تمساح» می‌گویند، چون شکلی شبیه گلابی دارد و پوست آن مانند تمساح، سبز، زبر و ناصاف است.
گوشت زرد و سبز داخل این میوه، قابل خوردن است اما پوست و دانه آن را باید جدا کرد.
آووکادو، میوه ای بسیار مغذی و حاوی انواع ویتامین ها و مواد معدنی از جمله موارد زیر است. هر صد گرم آووکادو دارای ارزش غذایی به شرح زیر است:
ویتامین K: 26 درصد از نیاز روزانه (DV)
آهن: 20 درصد DV
ویتامین C: 17 درصد DV
پتاسیم: 14 درصد DV
ویتامین ب5: 14 درصد DV
ویتامین ب6: 13 درصد DV
ویتامین E: 10 درصد DV
این میوه همچنین حاوی مقادیر کمی منیزیم، منگنز، مس، آهن، روی (زینک)، فسفر و ویتامین های A، (تیامین)B1، B2 (ریبوفلاوین) و B3 (نیاسین) نیز می باشد.
علاوه بر این، این مقدار آووکادو شامل 160 کالری، 2 گرم پروتئین و 15 گرم چربی سالم است. هرچند که این میزان حاوی 9 گرم کربوهیدرات نیز هست، اما 7 گرم آن فیبر و فقط 2 گرم آن کربوهیدرات خالص است. بنابراین آووکادو یکی از مواد غذایی گیاهی کم کربوهیدرات است.
آووکادو، هیچ سدیم و کلسترولی ندارد و میزان چربی اشباع آن نیز بسیار پایین است. می دانید که چربی های اشباع امروزه موضوع بسیار مورد بحثی برای کارشناسان و متخصصان تغذیه است.
2. آووکادو نسبت به موز، دارای پتاسیم بیشتر است.
پتاسیم، یک ماده‌ی مغذی است که بیشتر افراد دچار کمبود آن هستند.
این ماده، به حفظ شیب‌های الکتریکی در سلول‌های بدن کمک میکند و وظایف مهم دیگر ینیز بر عهده دارد. مخت
آووکادو دارای مقدار زیادی پتاسیم است و هر 100 گرم از آن، حدود 14 درصد از نیاز روزانه افراد را به این ماده تامین می کند. جالب است بدانید میوه موز که در واقع جزو مواد غذایی غنی از پتاسیم به شمار می رود، تنها 10 درصد پتاسیم دارد.
مطالعات متعدد نشان داده اند که مصرف بالای پتاسیم، می تواند باعث کاهش فشار خون م‌شود؛ فشار خون بالا یکی از عوامل خطر مهم برای حملات قلبی، سکته های مغزی و مشکلات و نارسایی های کلیوی است.
3. آووکادو سرشار از اسیدهای چرب تک غیراشباع مفید برای قلب است.
آووکادو، میوه ای با چربی بالا است.
در حقیقت، 77 درصد از کالری آووکادو را چربی ها تشکیل می دهند که این میوه را تبدیل به یکی از چرب ترین مواد غذایی گیاهی می کند.
اما در عین حال، چربی آووکادو از جمله چربی‌های مفید و سالم به شما می آید. اکثر چربی های موجود در این میوه، اسید اولئیک (oleic acid) هستند که همان اسید چرب تک غیراشباعی است که ماده اصلی تشکیل دهنده روغن زیتون نیز می باشد. خاصیت غذایی روغن زیتون نیز به دلیل وجود این ماده است.
اسید اولئیک می تواند کاهش دهنده التهاب های بدن باشد و ثابت شده است که روی ژن‌های مرتبط با سرطان نیز اثرات مفید دارد.
چربی‌های موجود در آووکادو، در برابر اکسیداسیون ناشی از گرما بسیار مقاوم هستند که همین امر روغن آووکادو را به انتخابی سالم و مطمئن برای پخت‌وپز تبدیل میکند.
4. سرشار از فیبر است.
فیبر یکی دیگر از مواد مغذی است که در مقادیر نسبتا زیاد در آووکادو وجود دارد. فیبر، ماده‌ی گیاهی هضم‌نشدنی است که میتواند در کاهش وزن و کاهش قند خون نقش داشته باشد و همچنین باعث کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها شود.
دو نوع فیبر مختلف وجود دارد: فیبر محلول و فیبر نامحلول.
فیبر محلول قادر است از باکتری‌های مفید در روده تغذیه کند؛ این باکتری‌ها برای عملکرد مطلوب بدن، بسیار مهم هستند.
هر 100 گرم آووکادو، حاوی 7 گرم فیبر است که 27 درصد از نیاز روزانه بدن را به فیبر برطرف می کند.
حدود 25 درصد از فیبر موجود در آووکادو از نوع محلول و 75 درصد آن نامحلول است.
5. کاهش سطح کلسترول و تری‌گلیسیرید
یکی از از شایع ترین علل مرگ ومیر در جهان، بیماری های قلبی هستند.
می دانیم که چندین نشانگر خون، با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی مرتبط هستند. این نشانگرها عبارتند از کلسترول، تری‌گلیسیرید، نشانگرهای التهابی، فشار خون وغیره.
8 آزمایش و مطالعه کنترل شده بر روی افراد در این زمینه، نشان داد که آوو اثرات آووکادو تا حد زیادی بر روی این نشانگرها تاثیرگذار است.
موارد زیر جزو نتایج این مطالعات هستند:
آووکادو می تواند باعث کاهش قابل توجهی در سطوح کلی کلسترول شود.
تری‌گلیسیرید خون را تا 20 درصد کاهش دهد.
کلسترول منفی یا LDL را تا 22 درصد کاهش دهد.
کلسترول مفید یا HDL را تا 11 درصد افزایش دهد.
نتایج یکی از این مطالعات نشان می دهد که گنجاندن آووکادو در یک رژیم گیاهخواری کم چرب، می تواند به کاهش میزان کلسترول منجر شود.
هرچند که نتایج این آزمایشات و مطالعات چشمگیر هستند، اما متأسفانه جامعه آماری تمام این مطالعات انسانی شامل 13 تا 37 نفر بیشتر نیست و در یک دوره کوتاه 1 تا 4 فته ا صورت گرفته است.
6. افرادی که آووکادو مصرف میکنند، سالم‌تر می مانند.
در مطالعه ای که با هدف بررسی عادات غذایی و سلامت افراد صورت گرفت، داده‌های مربوط به 17,567 شرکت کننده در ایالات‌متحده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مشخص شد که مصرف کنندگان آووکادو بسیار سالم‌تر از عده ای بودند که از آووکادو در رژیم روزانه خود استفاده نمی‌کردند.
این افراد، مواد مغذی بیشتری دریافت کرده بودند و احتمال ابتلایشان به سندروم متابولیک، تا 50 درصد کاهش یافته بود. سندروم متابولیک، گروهی از علائم است که در واقع عامل خطر عمده بیماری هایقلبی و دیابت می باشند.
افرادی که به طور منظم آووکادو مصرف می کنند، قادر خواهند بود که وزن خود را کاهش دهند، شاخص توده بدنی (ام بی آی) خود را پایین بیاورند و چربی های شکمی را نیز کاهش دهند. همچنین کلسترول مفید (HDL) آنها نیز بالاتر بود.
7. چربی موجود در آووکادو باعث جذب بهتر مواد مغذی از غذاهای گیاهی می شود.
زمانی که از مواد مغذی حرف می زنیم، تنها مقدار کلی این مواد نیست که اهمیت دارد، بلکه جذب مواد مغذی مصرفی نیز به‌همان اندازه مهم است.
بدن شما باید بتواند این مواد را جذب، در دستگاه گوارش هضم و برای استفاده به سایر اندام‌های بدن بفرستد.
برخی از این مواد مغذی، محلول در چربی هستند؛ یعنی برای جذب بهتر، باید با چربی ترکیب شوند که عبارت‌اند؛ مثل ویتامین های A، D ، E وK به همراه آنتی‌اکسیدان‌هایی مثل کاروتنوئیدها (carotenoids).
مطالعه ای در این زمینه نشان داد که افزودن آووکادو یا روغن آووکادو به سالاد، میتواند میزان جذب آنتی‌اکسیدان‌ها را 2.6 تا 15 برابر افزایش دهد.
بنابراین این میوه نه تنها بسیار مغذی است، بلکه میتواند ارزش غذایی سایر مواد گیاهی مصرفی شما را نیز به طرز چشمگیر افزایش دهد.
از این رو، بهتر است هنگام مصرف سبزیجات همیشه از یک منبع چربی سالم نیز استفاده کنید. بدون وجود چربی سالم، بسیاری از مواد مغذی گیاهی هدر خواهند رفت.
آووکادو، نه تنها جذب آنتی اکسیدان از سایر مواد غذایی را افزایش می‌دهد، بلکه خود نیز از جمله خوراکی‌های سرشار از آنتی‌اکسیدان است. این آنتی‌اکسیدان‌ها شامل کاروتنوئیدهایی به نام لوتئین (lutein) و زاکسانتین (zeaxanthin) هستند که برای سلامت چشم بسیار ضروری می باشند.
مطالعات نشان می‌دهند که این مواد مغذی با کاهش شدید خطر ابتلا به آب مروارید و دژنراتیو ماکولا (نوعی بیماری چشمی) در ارتباط هستند. هر دوی این بیماری‌ها در سالمندان شایع تر اند.
بنابراین مصرف آووکادو در طولانی مدت و طی سالیان نیز می تواند برای سلامت چشم‌ها مفید باشد.
9. کمک به پیشگیری از سرطان
شواهد محدودی وجود دارد که نشان می دهد آووکادو در پیشگیری از سرطانیا درمان آن نیز می تواند مفید باشد.
مطالعه ای در این زمینه نشان داد که آووکادو میتواند به کاهش عوارض جانبی شیمی درمانی در لنفوسیت‌های انسانی کمک کند.
همچنین عصاره‌ی آووکادو نیز مانع از رشد سلول‌های سرطان پروستات میشود.
با‌این‌حال، باید به خاطر داشت که این مطالعات در سلول‌های مجزا صورت گرفته اند و واقعا اثبات نمی‌کنند که در بدن یک انسان زنده چه اتفاقی می‌افتد.
10. عصاره‌ی آووکادو برای کمک به کاهش علائم آرتریت
آرتریت، مشکلی شایع در کشورهای غربی است. این بیماری انواع مختلف دارد که اغلب مزمن هستند و مشکلاتی برای تمام عمر ایجاد می کنند.
مطالعات متعدد نشان می دهند که عصاره آووکادو و روغن سویا که مخلوط غیرصابونی آووکادو و سویا نامیده میشود، میتواند باعث کاهش علائم استئوآرتریت شوند که به آرتروز نیز معروف است.
اما در مورد این که آیا خود آووکادو نیز دارای چنین اثری است یا این خاصیت فقط مختص عصاره آن است، موضوعی است که هنوز مورد بررسی است.
11. خوردن آووکادو میتواند به کاهش وزن شما کمک کند
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد آووکادو، یک ماده غذایی مفید برای کاهش وزن است.
افراد شرکت کننده در یک مطالعه که به دو گروه تقسیم شدند. به یک گروه وعده‌غذایی حاوی آووکادو و به گروه دیگر، وعده ای مشابه اما بدون آووکادو داده شد. سپس از آنها تعدادی سؤال در مورد حس گرسنگی و سیری شان پرسیده شد. افرادی که آووکادو خورده بودند، ۲۳ درصد بیشتر احساس سیری می کردند. و تمایل آنها به خوردن غذا طی 5 ساعت آینده، 28 درصد کمتر بود.
اگر بتوانید برای طولانی مدت آووکادو را در رژیم غذایی روزانه تان جای دهید، به شما کمک کند تا به طور طبیعی کالری کمتری مصرف کنید و راحت تر به یک رژیم غذایی سالم پایبند بمانید.
از آنجا که آووکادو چنان که گفتیم سرشار از فیبر و دارای کربوهیدرات بسیار کم است، می تواند در یک رژیم غذایی سالم باعث کاهش وزن شود.
12. آواکادو میوه ای لذیذ است و به راحتی می توان آن را در رژیم غذایی روزانه جای داد.
این میوه، نه تنها خاصیت غذایی بالایی دارد و برای سلامتی بسیار مفید است، بلکه به دلیل طعم مطبوع و لذیذی که دارد، آن را می توان همراه به خیلی از غذاها یا دسرها نیز افزود.
این میوه دارای بافت چرب و خامه ای است و به خوبی با ترکیبات غذایی دیگر مخلوط می شود.
نمونه بسیار خوب این موارد گواکامولی است که از غذاهای سنتی مکزیک می باشد (و همراه با خمیر یا سس ساخته شده از آواکادوی له شده، نمک، لیمو و ادویه جات مصرف می شود).
این میوه را باید به صورت کاملا رسیده مصرف کرد و زمانی که چیره می شود، باید به صورت تازه مصرف شود زیرا اگر کهنه شود، رنگ ان قهوه ای و اکسیده می شود. اما با افزودن آبلیمو به آن می توانید فرایند خراب شدن آن را به تاخیر بیاندازید.
رینیت غیر آلرژیک چیست؟ رینیت (التهاب مخاط بینی) غیر آلرژیک شامل عطسه کردن و آبریزش بینی بدون هیچ دلیل مشخصی است. علائم رینیت غیر آلرژیک شبیه علائم رینیت آلرژیک یا تب یونجه هستند (از جمله تب) اما هیچ نشانه ای از عکس العمل آلرژی دیده نمی شود. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به شما خواهیم گفت که رینیت غیر آلرژیک می تواند کودکان و بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد اما بیشتر در سنین بالاتر از ۲۰ سالگی خود را نشان می دهد. محرک هایی که سبب به وجود آمدن رینیت غیر آلرژیک می شوند شامل علائمی مثل بوهای خاص یا محرک های موجود در هوا، تغییرات در آب و هوا، برخی از داروها، برخی از مواد غذایی خاص و برخی اختلالات مزمن هستند.
علائم رینیت غیر آلرژیک
رینیت غیر آلرژیک همراه با علائمی اتفاق می افتد که شبیه به علائم آلرژی بینی و تب هستند اما به نظر می رسد که دلیل مشخصی نداشته باشند. علائم رینیت غیر آلرژیک شامل این مواردند:
آبریزش از عقب بینی
آبریزش بینی
عطسه
درد در بینی
علائم رینیت غیر آلرژیک در بزرگسالی خود را نشان می دهند و معمولا بیش از یک سال دوام دارند. برخلاف رینیت آلرژیک، رینیت غیر آلرژیک سیستم ایمنی بدن را در درگیر نمی کند. حدود ۵۸ میلیون فرد در آمریکا دچار رینیت آلرژیک هستند. به علاوه ۱۹ میلیون نفر هم دچار رینیت غیر آلرژیک هستند. رینیت غیر آلرژیک می تواند به اندازه رینیت آلرژیک سخت و دشوار باشد. علاوه بر این می تواند علائمی نظیر موارد زیر را نیز داشته باشد:
سینوزیت، که به معنی التهاب و ورم در بافت های سینوس است.
اختلال در عملکرد شیپور استاش. گوش میانی به وسیله لوله باریکی که شیپور یا لوله استاش نامیده میشود به پشت بینی متصل شده است.
عفونت مزمن گوش که به آن عفونت گوش میانی هم گویند.
از دست دادن بویایی یا آنوسمیا
تنگی نفس
وقفه تنفسی در خواب یا آپنه خواب
انواع رینیت غیر آلرژیک
هر دو نوع رینیت می توانند سبب بروز این اختلالات شوند:
کاهش عملکرد در محیط کار
بالا رفتن نیاز مراجعه به پزشک
عوارض جانبی درمان این اختلالات شامل خواب آلودگی، خون دماغ شدن و خشک شدن بینی هستند.
از آن جایی که دو نوع رینیت به هم شباهت دارند برای تشخیص آن ها از هم، انجام آزمایش حساسیت و تست خون ضروری است.
رینیت عفونی:
رینیت عفونی یا رینیت ویروسی بر اثر عفونتی مثل سرما خوردگی ساده یا آنفولانزا به وجود می آید. در این شرایط پس از حمله ویروس، جدار بینی و گلو ملتهب می شوند. التهاب روی تولید مخاط تاثیر می گذارد که این امر سبب عطسه و آبریزش بینی می شود.
رینیت وازوموتور:
رینیت وازوموتور هنگامی اتفاق می افتد که رگ های خونی در بینی خیلی حساس می شوند و نوعی کنترل عصب غیر طبیعی عروق خونی در بینی به وجود بیاید. این امر سبب بروز التهاب می گردد. به طور کلی انبساط و انقباض رگ های خونی در بینی به کنترل جریان مخاط کمک می کنند. اگر رگ های خونی بیش از حد حساس باشند، برخی از محرک های محیطی باعث می شوند که این رگ ها بیش از حد بزرگ شوند. همین امر سبب تولید بیش از حد مخاط درون بینی می شود. به طور کلی این محرک ها شامل بوی برخی از عطرها، بوی رنگ، دود، تغییرات رطوبت، کاهش دما، مصرف الکل، مواد غذایی ادویه دار و فشار ذهنی هستند.
خصوصیات رینیت وازوموتور
رینیت وازوموتور نوعی از رینیت مزمن است که شامل عطسه، آبریزش بینی و انقباض رگ های خونی غشای مخاطی بینی است. آلودگی های هوا، گرد و غبار، کپک و فضولات حیوانی هم می توانند سبب بروز رینیت وازوموتور شوند با این که ممکن است فرد واقعا به این چیزها آلرژی نداشته باشد. افرادی که دچار رینیت وازوموتور هستند به طور غیر طبیعی به محرک ها حساسند، حتی اگر به میزان پایین در معرض آن ها قرار بگیرند. به نظر می رسد که رینیت وازوموتور پاسخ افراطی بینی به محرک ها است.
افرادی که دچار رینیت وازوموتور هستند به دو گروه اساسی تقسیم می شوند:
افرادی که مدام آبریزش بینی دارند و افرادی که دچار انسداد جریان هوا و انقباض بینی می شوند و علائم آبریزش بینی در آن ها بسیار جزئی است. از این دسته، افرادی که مدام آبریزش بینی دارند (رینیت کولینرژیک) دچار افزایش ترشحات کولینرژیک می شوند و مصرف آتروپین میزان این ترشحات را به طرز چشمگیری کاهش می دهد. باید بدانید که رینیت وازوموتور پاسخی به ناخالصی و آلودگی های مختلف هوا است و با رینیت آلرژیک متفاوت است. رینیت آلرژیک شامل آلرژی به آلودگی، گرد و غبار، کپک و فضولات حیوانی است.
نکات اساسی درباره رینیت غیر آلرژیک وازوموتور
گاهی افرادی که دچار رینیت وازوموتور می شوند هیچ سابقه ای از آلرژی نداشته اند. معمولا هیچ عفونتی باعث بروز علائم این اختلال نمی شود. معمولا افرادی که دچار این اختلال می شوند سن بالاتری از افرادی که دچار تب یونجه هستند، دارند. رینیت وازوموتور می تواند با تغییرات دما و رطوبت خود را نشان دهد. بیماران علائمی مثل سردرد در قسمت جلوی سر، احتقان و آبریزش بینی از خود نشان می دهند و اغلب هیچ علائمی از خارش در آن ها دیده نمی شود. خیلی از بیماران عقیده دارند که بعد از خوردن مواد غذایی ادویه دار دچار آبریزش بینی و احتقان می شوند.
محرک های رینیت غیر آلرژیک وازوموتور
برخی از عوامل محرک بروز رینیت وازوموتور شامل موارد زیر هستند:
رینیت آتروفیک هنگامی اتفاق می افتد که غشای درونی بینی (بافت توربینیت) تنگ تر و سفت تر می شود و سبب می شود که مجرای بینی عریض تر و خشک تر شود. منظور از بافت توربینیت بافتی است که سه برآمدگی استخوانی درون بینی را می پوشاند. این بافت به مرطوب نگه داشتن درون بینی، محافظت در برابر باکتری و تنظیم فشار هوا هنگام تنفس کمک می کند. علاوه بر این عصب هایی دارد که در حس بویایی نقش دارند. وقتی بافت توربینیت تنگ تر شود، باکتری ها به آسانی می توانند درون حفره بینی رشد کنند. بنابراین از دست دادن بافت توربینیت با بالا رفتن احتمال عفونت در ارتباط است. در رینیت آتروفیک، پوسته هایی درون بینی شکل می گیرند که ممکن است بوی بدی داشته باشند. اگر کسی بخواهد این پوسته ها را بردارد باعث خونریزی می شوند. از دست دادن بافت توربینیت با بالا رفتن سن اتفاق می افتد. علاوه بر این عفونت و جراحی بینی هم می توانند سبب از دست دادن بافت توربینیت شوند. معمولا رینیت آتروفیک در افرادی اتفاق می افتد که چندین جراحی بینی داشته اند. اما گاهی در اثر یک جراحی این بافت از دست می رود.
دسته بندی فرعی رینیت غیر آلرژیک
رینیت غیر آلرژیک چشایی:
نوعی از رینیت وازوموتور است که هنگام خوردن یا آشامیدن، فرد به طور مداوم دچار آبریزش بینی می شود. این نوع رینیت با مصرف ایپراتروپیوم (آتروونت) قبل از غذا خوردن، متوقف می شود.
رینیت وازوموتور حساسیتی و سوزشی:
در برخی از بیماران علائم رینیت وازوموتور حاد با قرار گرفتن در برابر محرک هایی مثل بوهای قوی، بوی سیگار، آلودگی های هوا یا عطرها به وجود می آیند. وقتی از این بیماران سوال بپرسید که چه محرکی سبب بروز رینیت در آن ها شده به آسانی می توانند آن را تشخیص دهند.
رینیت وازوموتور حساس به تغییرات آب و هوا یا دما:
در دسته دیگری از بیماران، تغییرات دما، رطوبت، فشار جوی و قرار گرفتن در برابر هوای سرد یا خشک می توانند سبب بروز علائم رینیت شوند. معمولا تشخیص این محرک ها کار آسانی نیست. گاهی این نوع از رینیت را با حساسیت فصلی اشتباه می گیرند چون معمولا در بهار و پاییز و با تغییر فصل اتفاق می افتد. باید بدانید که اسپری های استروئیدی برای درون بینی برای برطرف کردن این نوع رینیت کارساز نیستند. برخی از محرک هایی مثل دود سیگار، مواد مخدر و بوی عطر را می توان حذف کرد اما دوری از محرک هایی مثل تغییرات آب و هوا ممکن نیست.
داروهای تحریک کننده رینیت غیر آلرژیک
داروهای مختلفی هستند که سبب بروز رینیت حاد یا مزمن می شوند. داروهای محرک رینیت به دسته های مختلفی تقسیم می شوند:
داروهای مربوط به التهاب:
آسپرین و سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی سبب بالا رفتن ریسک التهاب می شوند و در نتیجه باعث بروز رینیت شدید و علائم تنگی نفس می شوند. تا حد امکان از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و آسپرین استفاده نکنید.
داروهای مربوط به نوروژنیک:
شامل داروهای آگونیست آلفا (کلونیدین) و داروهای آنتاگونیست (پرازوسین) هستند. علاوه بر این داروهای متسع کننده عروق که شامل مهار کننده های ۵ فسفودی استراز مثل سیلدنافیل (ویاگرا) هستند می توانند سبب بروز علائم رینیت حاد شوند.
مکانیسم های ناشناخته:
داروهای دیگری هم هستند که می توانند از طریق مکانیسم های ناشناخته سبب بروز رینیت شوند. این داروها شامل داروهای مهار کننده بتا، مهار کننده آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین، مسدود کننده کانال کلسیم، قرص ضد بارداری و گاباپنتین (نورونتین) هستند. در صورتی که مشکوک به داشتن رینیت هستید مصرف این داروها را قطع کنید.
رینیت غیر آلرژیک دارویی (رینیت به وجود آمده در اثر مصرف دارو)
رینیت دارویی به علت استفاده بیش از حد از برخی از داروها ایجاد می شود. این رینیت می تواند در اثر مصرف داروهای خوردنی و تزریقی یا در اثر استفاده از اسپری های بینی ایجاد شود. رینیت ایجاد شده در اثر مصرف بیش از حد از اسپری بینی را رینیت مدیکامنتوزا (رینیت برگشتی) گویند. برای متوقف کردن چرخه برگشت رینیت ۵ الی ۷ روز باید از استروئید استفاده کرد.
رینیت غیر آلرژیک عفونی
یکی از اصلی ترین دلایل رینیت حاد، عفونت سیستم تنفسی است. عفونت سیستم تنفسی فوقانی معمولا با ترشحات غلیظ بینی، عطسه و انسداد بینی همراه است. این حالات معمولا بین ۷ تا ۱۰ روز طول می کشند اما گاهی تا سه هفته ادامه دارند. علاوه بر این سینوزیت باکتریایی حاد هم می تواند در کمتر از ۲ درصد از بیماران ایجاد شود که علائم آن می توانند شامل احتقان مداوم بینی، مخاط بی رنگ، درد در ناحیه صورت، سرفه و گاهی تب باشند. هنگامی که رینیت با سینوزیت همراه باشد به آن رینوسینوزیت گویند. رینوسینوزیت مزمن سندرمی است که همراه با التهاب مخاط سینوس است و می تواند دلایل گوناگونی داشته باشد. رینوسینوزیت می تواند بیش از ۱۲ هفته ادامه داشته باشد. این اختلال را با سی تی اسکن تشخیص می دهند. درمان این اختلال می تواند شامل ۳ هفته مصرف آنتی بیوتیک، مصرف کوتاه استروئید دهانی و مصرف روزانه اسپری استروئید بینی باشد. بسیاری از بیماران می توانند توسط پزشک عمومی درمان شوند اما گاهی نیاز است که بیماران نزد متخصص گوش، حلق و بینی، متخصص آلرژیست و ایمونولوژیست فرستاده شوند.
رینیت غیر آلرژیک معمولا هنگامی اتفاق می افتد که درون بینی متورم و ملتهب می شود. این التهاب و تورم به خاطر ورم رگ های خونی و مایعاتی است که در بافت های بینی شکل گرفته اند. این ورم مجرای بینی را مسدود می کند و غدد مخاطی درون بینی را تحریک می کند و گاهی سبب آبریزش بینی می شود. برخی از دلایل رینیت غیر آلرژیک شامل این مواردند:
عفونت
محرک های محیطی
دارو و واکنش دارویی
استفاده بیش از حد از داروی ضد احتقان بینی
عدم توازن هورمونی
آسیب به بافت بینی
عفونت:
همان طور که قبلا هم گفته شد گاهی رینیت به علت عفونت بینی و گلو اتفاق می افتد. این عفونت معمولا ویروسی است (مثل سرما خوردگی) اما می تواند باکتریایی یا قارچی هم باشد.
استفاده بیش از حد از داروی ضد احتقان بینی:
استفاده از اسپری ضد احتقان بینی در کاهش ورم رگ های خونی در بینی نقشی اساسی دارد اما اگر از این دارو بیش از حد استفاده کنید می تواند نتیجه برعکس داشته باشد و سبب ورم دوباره رگ های بینی شود. اگر فکر می کنید استفاده زیاد از اسپری ضد احتقان در درمان سریع تر سودمند است باید به شما بگوییم که استفاده بیش از حد از این اسپری تنها مشکل را بدتر می کند.
عدم توازن هورمونی:
هورمون ها نقشی اساسی در بزرگ شدن رگ های خونی بینی دارند و می توانند سبب بروز رینیت شوند. رینیت غیر آلرژیک هم می تواند به علت تغییرات هورمونی ایجاد شده توسط این موارد اتفاق بیفتد:
بارداری
بلوغ
مصرف داروهای مربوط به هورمون مثل هورمون درمانی یائسگی یا داروهای پیشگیری از بارداری
اختلالاتی هستند که سبب عدم توازن هورمونی و بروز رینیت می شوند، از جمله آن ها می توان به کم کاری غده تیروئید اشاره کرد. برخی از عواملی که احتمال بروز رینیت غیر آلرژیک را افزایش می دهند شامل این مواردند:
قرار گرفتن در برابر محرک های نامبرده
سن بالاتر از ۲۰، بر خلاف رینیت آلرژیک که معمولا در کودکی اتفاق می افتد، رینیت غیر آلرژیک معمولا بعد از ۲۰ سالگی اتفاق می افتد.
از آن جایی که تغییرات هورمونی در زنان بیش از مردان اتفاق می افتند و احتقان بینی در بارداری و قاعدگی شدیدتر می شوند، احتمال بروز رینیت در زنان بالاتر می رود.
قرار گرفتن در برابر بوها به طور دائم، در برخی موارد اگر شغل فرد به نحوی باشد که به طور مداوم در برابر بوهای مختلف قرار بگیرد احتمال بروز رینیت غیر آلرژیک در او بالا می رود.
پولیپ بینی توموری غیر سرطانی است که از غشاء مخاطی بینی و سینوس ها به طور غیر طبیعی رشد می کند. پولیپ های کوچک معمولا مشکل ساز نمی شوند اما پولیپ های بزرگ تر می توانند راه بینی را مسدود کنند و سبب بروز مشکلات تنفسی شوند.
سینوزیت:
احتقان طولانی مدت بینی به علت رینیت غیر آلرژیک احتمال عفونت، التهاب غشاء سینوس ها و سینوزیت را بالا می برد.
عفونت گوش میانی:
افزایش مایعات و احتقان بینی سبب عفونت گوش میانی می شوند.
کاهش عملکرد روزانه:
رینیت غیر آلرژیک عملکرد فرد در مدرسه و محیط کار را پایین می آورد.
بیشتر بدانید: رینیت آلرژیک/ عامل اصلی آلرژی در فرش منزلتان!
درمان رینیت غیر آلرژیک
درمان رینیت غیر آلرژیک به این بستگی دارد که رینیت تا چه میزان شما را اذیت می کند. در موارد خفیف این اختلال، درمان خانگی و دوری از محرک ها کافی است. اما در موارد شدیدتر باید از برخی داروهای خاص مثل این موارد استفاده کرد:
اسپری بینی آب نمک:
می توانید این اسپری را بدون تجویز پزشک هم تهیه کنید. یا می توانید از محلول شستشوی آب نمک خانگی استفاده کنید تا به نرم کردن غشای مخاطی بینی کمک کنید.
اسپری بینی کورتیکواستروئید:
اگر حتی با مصرف داروی ضد احتقان و آنتی هیستامین هم هیچ تغییری در علائمتان ایجاد نشد ممکن است که پزشک اسپری بینی کورتیکواستروئید از جمله فلوتیکازون (فلوناز)، تریامسینولون (نازوکورت) را تجویز کند. داروهای کورتیکواستروئید به پیشگیری و درمان التهاب ناشی از رینیت غیر آلرژیک کمک می کنند. عوارض جانبی این داروها شامل خشکی بینی، خونریزی از بینی، سردرد و خشکی گلو هستند.
اسپری های بینی آنتی هیستامین:
می توانید از اسپری های بینی آنتی هیستامین از جمله آزلاستین و اولوپاتادین هیدروکلراید استفاده کنید. معمولا مصرف دهانی آنتی هیستامین به درمان رینیت غیر آلرژیک کمکی نمی کند اما مصرف اسپری بینی که حاوی آنتی هیستامین باشد به کاهش علائم رینیت غیر آلرژیک کمک می کند.
اسپری آنتی کولینرژیک:
ایپراتروپیوم (آتروونت) معمولا در درمان آسم استفاده می شود. اکنون هم فرم اسپری آن در دسترس است و می توان از آن برای آبریزش بینی و رینیت غیر آلرژیک استفاده کرد. عوارض جانبی این دارو شامل خونریزی از بینی و خشکی درون بینی هستند.
داروی ضد احتقان:
این دارو هم به صورت تجویزی و هم بدون تجویز پزشک در دسترس است. مثال هایی از این دارو شامل این موارد هستند: داروهای حاوی سودوافدرین (سودافد) و فنیل افرین (نئوسینفرین). این داروها به باریک کردن رگ ها و کاهش احتقان بینی کمک می کنند. عوارض جانبی احتمالی این دارو شامل فشار خون بالا، بالا رفتن ضربان قلب و بی قراری هستند.
آنتی هیستامین های بدون تجویز پزشک شامل دیفن هیدرامین (بنادریل)، ستیریزین (زیرتک)، فکسوفنادین (آلگرا) و لوراتادین (کلاریتیدین) هستند و بیشتر از این که برای رینیت غیر آلرژیک استفاده شوند برای رینیت آلرژیک استفاده می شوند. در برخی موارد از جراحی برای درمان مشکلاتی مثل انحراف سپتوم بینی یا پولیپ بینی استفاده می کنند.
شیوه زندگی و درمان های خانگی رینیت غیر آلرژیک
برای رهایی از علائم رینیت غیر آلرژیک این نکات را رعایت کنید:
برای مثال می توانید از محلول آب نمک برای شستن و پاکسازی مجرای بینی خود استفاده کنید. این کار باعث می شود که محرک ها نتوانند روی بینی شما تاثیر بگذارند. اگر از این محلول به طور روزانه استفاده شود می تواند در درمان رینیت غیر آلرژیک موثر باشد. برای پیشگیری از عفونت می توانید از آب مقطر و استریل که قبلا جوشانده شده و سرد شده برای شستشوی بینی استفاده کنید.
مرطوب کردن:
اگر دمای اتاق یا دفتر کارتان خشک است، یک مرطوب کننده هوا در محیط کار یا کنار تخت خواب تان قرار دهید. مرطوب کننده را به طور مرتب طبق دستورالعمل مصرف کننده تمیز کنید. می توانید از بخور آب گرم هم استفاده کنید.
نوشیدن مایعات:
نوشیدن مایعاتی مثل آب، آبمیوه و چای بدون کافئین می تواند سودمند باشد. از مصرف نوشیدنی های کافئین دار بپرهیزید.
داروهای دیگر برای درمان رینیت غیر آلرژیک
برخی از مطالعات نشان داده اند که استفاده مکرر از کپسایسین یا کاپسی سین (که در فلفل تند یافت می شود) در درون بینی می تواند به کاهش احتقان کمک کند. این درمان را گاهی باید چند بار در روز تکرار کرد و آثار درمان تا ۳۶ هفته دوام دارند. اما در این زمینه به مطالعات بیشتری نیاز است.
پیشگیری از رینیت غیر آلرژیک
هنوز هیچ روش قطعی برای پیشگیری از رینیت غیر آلرژیک وجود ندارد اما در کسانی که ماهی چرب و چربی های غیر اشباع مصرف می کنند احتمال بروز رینیت آلرژیک و غیر آلرژیک پایین می آید. بهتر است حداقل هفته ای یک بار شاه ماهی، ماهی سالمون و ماهی خال خالی یا اسقومری مصرف کنید. اگر در حال حاضر دچار رینیت غیر آلرژیک هستید با رعایت برخی نکات می توانید علائم آن را کاهش دهید:
از محرک ها دوری کنید:
اگر تشخیص داده اید که چه چیزی سبب بروز علائم رینیت در شما می شود با دوری از آن ها می توانید سبب ایجاد تفاوت چشمگیری شوید.
از مصرف زیاد داروی ضد احتقان بپرهیزید:
همان طور که گفته شد مصرف زیاد این داروها نتیجه عکس دارد.
درمانی را برگزینید که جواب دهد:
اگر درمانی که انتخاب کردید جواب نمی دهد به پزشک مراجعه کنید. پزشک در کاهش و کنترل علائم نقشی اساسی ایفا می کند.
آماده شدن برای ملاقات با پزشک برای درمان رینیت غیر آلرژیک
در اینجا به مواردی اشاره می کنیم که به شما برای آمادگی جهت ملاقات با پزشکتان کمک خواهند کرد.
کارهایی که باید انجام دهید:
پیش از ملاقات با پزشک، در مورد کارهایی که باید از قبل انجام دهید سوال کنید (مانند قطع مصرف دارو)
همه علائمی که تجربه کرده اید را یادداشت کنید، حتی اگر بی ربط به دلیل مراجعه تان به نظر برسند.
اطلاعات شخصی تان را یادداشت کنید، مواردی مانند تغییرات اخیر در زندگیتان یا استرس هایی که تجربه کرده اید.
لیستی از همه داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.
لیستی از سوالاتی که می خواهید از پزشکتان بپرسید تهیه کنید.
آماده کردن این لیست به شما کمک می کند که از وقت خود بیشترین استفاده را ببرید. سوالات خود را به ترتیب از مهم ترین تا کم اهمیت ترین، یادداشت کنید. درمورد رینیت غیر آلرژیک، سوالات اساسی ای که می توانید از پزشک خود بپرسید شامل موارد زیر هستند:
علت علائم من چه چیزی است؟
چه آزمایشاتی باید انجام دهم؟
وضعیت من موقت است یا طولانی مدت؟
چه درمان هایی موجود هستند و شما کدام را به من پیشنهاد می دهید؟
من مشکل سلامتی دیگری هم دارم. چگونه می توانم به بهترین شکل هر دوی این مشکلات را مدیریت کنم؟
آیا جایگزین دیگری برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
برای این که بیشتر در مورد مشکلم اطلاع پیدا کنم، چه سایت هایی را توصیه می کنید؟
آیا نیاز به کمی تنبلی دارید؟ در این زمانه ی پر هیاهو شاید بسیاری از ما آرزو کنیم که کاش می توانستیم بعضی از روزها با فراغ خاطر از کارها و مسئولیت های متعددمان کناره گیری کرده و ساعاتی را به استراحت و بی خیالی بگذرانیم. با این که «تنبلی کردن» چندان مطلوب نیست، اما گاهی اوقات خیلی به آن نیاز داریم!
با این حال، اگر شما بیش از حد در انجام کارها، تنبلی یا اهمال کاری می کنید، این موضوع می تواند نشانه یک مشکل جدی باشد که باید برای برخورد با آن اقدام کنید.
بی علاقگی به شغلی که دارید، فهرستی بلند بالا از کارهای دشوار و کسل کننده ای که باید انجام دهید و یا حتی وجود کسالت یا بیماری، از جمله عواملی هستند که باعث می شوند اشتیاق و انگیزه لازم را برای انجام مسئولیت هایتان از دست بدهید.
در این مقاله به راهکارهایی می پردازیم که با کمک آنها می توانید در امور و حرفه خود موثرتر و کارآمدتر عمل کنید.
چگونه می توان به تنبلی غلبه کرد؟
در حقیقت پاسخِ این سوال که «دقیقا چگونه می توان به تنبلی پایان داد؟»، آنقدرها هم که انتظار دارید ساده و شسته رُفته نیست.
شاید برخی افراد بیشتر از سایرین تنبلی کنند. اما گاهی اوقات، انجام بعضی کارها حتی برای زرنگ ترین و مسئولیت شناس ترین آدم ها نیز دشوار به نظر می رسد و آنها را به سوی تنبلی سوق می دهد.
در اینجا توصیه هایی وجود دارد که به شما کمک می کند بتوانید به احساس تنبلی خود فایق آیید و در انجام وظابف خود موثرتر عمل کنید.
1. اهدافی برای خود تعیین کنید که قابل کنترل و قابل دسترس باشند.
داشتن اهداف ایده آلی و غیر واقع گرایانه، باعث می شود که انرژی تان تحلیل رود و آخر سر کم بیاورید. این که بگوییم شخصی کم آورده و به پایان خط رسیده و انرژی کافی برای رسیدن به اهداف خود ندارد، یک تشخیص دقیق آزمایشگاهی نیست، اما قطعاً روانشناسان حرفه ای می توانند بر اساس نشانه ها و علائم خاص دریابند که شما واقعا انرژی کم آورده اید و دارید تنبلی می کنید.
اگر در شغل و حرفه خود کم بیاورید، این امر باعث احساس خستگی، فرسودگی و از دست دادن علاقه و انگیره در شما می شود و در نهایت به دنبال راهی برای فرار می گردید.
بنابراین سعی کنید اهداف کوچک تر و قابل دسترس تری برای خود تعیین کنید تا شما را به نقطه ای برسانند که انتظار داشتید به آنجا برسید، بدون این که در این مسیر انرژی بیش از حد از دست دهید، درمانده شوید یا هدفتان را نیمه تمام رها کنید.
2. از خودتان انتظار کامل و بی نقص بودن نداشته باشید.
کمال گرایی (پرفکشنیسم) این روزها نسبت به گذشته در افراد بیشتری دیده می شود و چنان که می دانید، این مشکل به لحاظ روانی یک زنگ خطر محسوب می شود.
بنا به مطالعه ای که در سال 2017 بر روی عده ای از دانشجویان صورت گرفته است، کمال گرایی از سال 1989 تا 2016 رو به افزایش بوده است.
تحقیقات نشان می دهد که اکنون دانشجویان در محیطی زندگی می کنند که نسبت به گذشته رقابتی تر است، انتظارات غیر واقعی تری در جامعه وجود دارد و علاوه بر این، والدین نیز نسبت به نسل های گذشته مضطرب تر به نظر می رسند و روی فرزندان خود کنترل بیشتری دارند.
این کمال گرایی رو به فزونی، باعث شده که افراد نسبت به خود و یکدیگر دیدِ انتقادی تری داشته باشند و همین موضوع منجر به اضطراب و افسردگی آنان شده است.
3. نگاه منفی به خود نداشته باشید و نسبت به قابلیت هایتان مثبت نگرتر باشید.
نگرش منفی نسبت به خود، باعث می شود که در تمام جنبه های زندگی، تلاش هایتان از مسیر خود خارج شوند. این که به خودتان بگویید که تو یک آدم تنبل یا بی مسئولیت هستی، مسلما نوعی نگرش منفی نسبت به خود است.
می توانید با تمرین جملات تاکیدی مثبت، درون نگری بدبینانه خود را از بین برده و صدای منفی درونتان را خاموش کنید. مثلا می توانید به جای این که بگویید «هیچ راهی وجود ندارد که بتوانم این کار را انجام بدهم»، بگویید «تمام تلاشم را می کنم تا این کار را انجام بدهم».
4. برای انجام هر کاری، ابتدا برنامه ریزی کنید.
اگر با برنامه ریزی پیش بروید، قطعا کارها را بهتر انجام خواهید داد. اما به یاد داشته باشید که نسبت به مدت زمان لازم، میزان تلاش لازم و دیگر عوامل مورد نیاز برای تحقق هدفتان، کاملا واقع گرا باشید. شما به کمک برنامه ریزی، می توانید جهت و مسیر خود را تعیین کنید و طی این مسیر اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید که کمکتان می کند از موانع نترسید و جا نزنید.
ابتدا میزان توانمندی و قابلیت های خود را بسنجید و سپس برای انجام امور مختلف برنامه ریزی کنید. برای رسیدن به موفقیت هر چه بیشتر، ازتوانمندی خود در تمام جنبه ها و جوانب امور استفاده کنید. تحقیقات نشان داده اند که تمرکز بر روی توانایی ها و میزان قدرتمندی، احتمال و میزان موفقیت را افزایش می دهد و باعث می شود که کارامد تر عمل کنید، حس مثبت تری داشه باشید و به طور موثر درگیر انجام کار شوید.
6. به دستاوردهایتان توجه کنید.
توجه به دستاوردها، به شما انگیزی بیشتری می دهد تا ثابت قدم به مسیر خود ادامه دهید. در مسیر تحقق اهدافتان، تمام کارهایی را که با موفقیت انجام داده اید یادداشت نمایید؛ چه در منزل و چه درمحل کار. این روش برای بالا بردن اعتماد به نفستا و مثبت نگری تان بسیار موثر است و به شما انرژی بیشتری برای ادامه مسیر می دهد.
7. از دیگران کمک بگیرید.
بسیاری از افراد گمان می کنند که کمک گرفتن از دیگران نشانه ضعف است. اما گاهی اوقات بدون کمک گرفتن از دیگران هم شانس شکست خود را افزایش می دهید. بر اساس نتیجه ی مطالعه ای که در سال 2018 صورت گرفته است، افرادی که در محیط کار به هیچ وجه از همکاران خود کمک نمی گیرند، از شغل خود نارضایتی بیشتری دارند و میزان موفقیتشان هم کمتر است. همچنین این افراد در نظر کارفرماهایشان نیز چندان مطلوب و کارامد نیستند.
بنابراین، مشارکت با دیگران در کارها باعث می شود که از افراد دیگر نیز ایده و انگیزه بگیرید و شانس موفقیت تان افزایش یابد.
8. از گیجی و حواس پرتی اجتناب کنید.
همه ما زمانی که در حال انجام کاری هستیم که اشتیاق کافی نسبت به آن نداریم، ممکن است ناخوداگاه حواسمان را به کار دیگری پرت کنی، مثل چرخیدن در فضای مجازی یا هر کار دیگری.
برای اجتناب از این موضوع، باید تمام عوامل حواس پرتی را از خود دور کنید. یعنی مکان ساکت و خلوتی برای کار کردن یا درس خواندن پیدا کنید.
9. کارهای خسته کننده را به سرگرمی تبدیل کنید.
ما معمولا از انجام کارهای خسته کننده و حوصله سر بر اجتناب می کنیم و انجام آنها را تا می توانیم به تعویق می اندازیم. مثلا نظافت خانه و شستن حمام و توالت، کار لذت بخش و جذابی نیست، اما شما می توانید حین انجام این قبیل کارهای اجباری، موسیقی یا پادکست مورد علاقه تان را گوش کنید و یا از نرم افزارهایی استفاده کنید که حین انجام کار کالری هایی را که از دست می دهید محاسبه می کنند.
به پایان رساندن کارها، خود نوعی پاداش است. اما گرفتن پاداش بیرونی نیز برای بعضی افراد به عنوان انگیزه عمل می کند. در این صورت می توانید، هنگام انجام کار به پاداشی فکر کنید که اگر آن کار را با موفقیت به پایان برسانید، دریافت خواهید کرد. مثلا گرفتن ترفیع در شغلی که دارید می تواند یک پاداش باشد. همچنین می توانید برای خودتان یک جایزه در نظر بگیرید و اگر پروژه ای را به نحو احسن به انجام رساندید، یک ممانی ترتیب دهید یا با دوستانتان برای شام بیرون بروید.
با تغییر سبک زندگی، به جنگ تنبلی بروید.
وقتی از پایان دادن به تنبلی صحبت می کنیم، ایجاد تغییرات سالم و مثبت می تواند بهترین رویکرد باشد.
1. مصرف پروتئین بالا
آیا واقعا مایل هستید که به احساس رخوت و تنبلی خود خاتمه دهید؟ مواد غذایی دارای پروتئین بالا (از جمله موارد زیر)، انرژی شما را افزایش داده و قند خونتان را ثابت نگه می دارند. در نتیجه کمتر احساس کسالت، خستگی و تنبلی خواهید داشت.
ماست یونانی
بادام
تخم مرغ
ماهی تونا
2. از خوراکی های چرب و شیرین اجتناب کنید.
میزان کارامد و ثمربخش بودن افراد با تغذیه آنان ارتباط مستقیم دارد. از خوردن مواد غذایی دیرهضم که قند خونتان را افزایش می دهند، جداً خودداری کنید. چرا که انرژی تان را تحلیل می برند. موارد زیر از این جمله اند:
مواد غذایی و نوشیدنی های شیرین (دارای شکر فراوان)
کربو هیدرات های تصفیه شده مثل پاستا، ماکارونی یا نان های سفید
الکل
فست فود و غذاهای سرخ شده
3. ورزش کنید.
ورزش، علاوه بر فواید بی شمار دیگری که دارد، می تواند راه بسیار خوبی برای رهایی از تنبلی باشد. تنها چند دقیقه تمرین ورزشی، می تواند سطح انرژی شما را به میزان زیادی افزایش دهد، خلق و خویتان را بهبود بخشد، استرس، اضطراب و افسردگی تان را کاهش دهد که خود اضطراب و افسردگی چنان که می دانید باعث تحلیل انرژی و انگیزه می شود. حتی پیاده روی ساده یا دوچرخه سواری هم به شما نشاط بخشیده و احساس تنبلی را از بین می برد.
4. استراحت و خواب کافی داشته باشید.
برای این که شب ها خواب راحت تری داشته باشید، کارهای زیادی می توانید انجام دهید. مثلا قبل از خواب تلویزیون تماشا نکنید تا شب ها زودتر بخوابید و در طول شب بین هفت تا نُه ساعت خواب کامل داشته باشید. این باعث می شود که در طول روز سرحال باشید و نیاز به چرت زدن نداشته باشید.
5. استرس هایتان را کنترل کنید.
استرس انرژی شما را از بین می برد و باعث می شود هم به لحاظ روانی و هم از نظر جسمانی احساس خستگی و کسالت کنید. راهکارهایی برای مقابله با استرس وجود دارد که به شما در این زمینه کمک می کند. وقت گذراندن با عزیزانتان، دوش گرفتن یا بازی کردن با حیوان خانگی یا باغبانی کردن بعضی از این راهکارها هستند.
6. بیشتر آب بنوشید.
فواید نوشیدن آب بی شمار اند و بسیاری از این مزایا نیز به رفع تنبلی کمک می کنند. اگر آب مورد نیاز بدنتان حفظ شود، سطح انرژی تان افزایش می یابد و عملکرد مغزتان نیز بهبود می یابد. همچنین نوشیدن آب باعث می شود که عملکرد جسمی و فیزیکی تان نیز افزایش یابد. همچنین زمانی که احساس خواب آلودگی می کنید، نوشیدن چند جرعه آب می تواند چرتتان را بپراند.
7. سیگار را ترک کنید.
اکسیژن بیشتر و جریان خون بهتر، باعث افزایش انرژی می شوند که همگی از مزایای ترک سیگار هستند. همچنین ترک سیگار سیستم ایمنی شما را نیز تقویت کرده و کیفیت روابط جنسی تان را بالا می برد و احتمال ابتلا به بسیاری ها را در شما از بین می برد.
ترک سیگار ممکن است کمی دشوار باشد. اما برای این اقدام می توانید از پزشک کمک بگیرید.
شاید تابحال اسم چاکرا را نشنیده باشید ، اما باید بدانید که ، بسیاری از شرایط بدنی ما به تنظیم بودن چاکراهایمان ارتباط دارد. وقتی که چاکرا ها در حالت متعادل نباشند ، فرد دچار مشکلاتی مانند بی حوصلگی ، عصبانیت ، ناراحتی و … می شود.
چاکرا چیست؟
چاکراها (مراکز انرژی) مراکز هفتگانه قدرتند که در ستون فقرات در کالبد اثیری قرار دارند و در واقع رابط بین روح و جسم هستند. چاکرا کلمه ای سانسکریت و به معنای چرخ است. چاکراها مدام در حال چرخش هستند که به آنها نیروی حیات هم می گویند و از میان شبکه ای از مجراهای باریک به نام نادی در سراسر بدن جریان دارند. در حدود ۷۲۰۰۰ نادی در کالبد انسان وجوددارد. چاکراها روی نادی اصلی قرار دارند و در سرتاسر ستون فقرات امتداد دارند. چاکراها دوار هستند.
چاکراهای اصلی، اعضای حیاتی کالبد فیزیکی را کنترل می کنند و به آنها انرژی می دهند. چاکراهای اصلی مانند نیروگاهی هستند که اگر به خوبی کار نکنند، اعضای حیاتی ضعیف یا بیمار می شوند، زیرا برای درست کار کردن انرژی حیاتی کافی را ندارند. در شرق آنها را به نیلوفر آبی تشبیه کرده اند؛ دایره ای که گلبرگ ها احاطه اش کرده اند.
بدن ما شامل انرژی های مثبت و منفی است. سمت راست بدن حاوی انرژی مثبت و سمت چپ بدن حاوی انرژی منفی است. این انرژی ها بر مسیر چرخشی چاکراها نیز تاثیر می گذارند. به نظر می رسد هر چاکرا نام و رنگ به خصوصی نیز دارد که به طور مارپیچ از مرکز آن به سمت بیرون در حرکت است و به یکی از رنگ های رنگین کمان مربوط می شود. هزاران سال است که چاکراها در شرق شناخته شده و مورد استفاده قرار گرفته اند.
۵ چاکرا گلو: در سطح گلو قرار گرفته است و رنگ آن آبی است.
۶ چاکرا چشم سوم (پیشانی): در پیشانی و بین دو ابرو قرار دارد و به رنگ نیلی است.
۷ چاکرا فرق سر: در بالاترین قسمت سر قرار دارد و قوی ترین ارتعاشات انرژی بدن را زیر نظر دارد که رنگ آن بنفش است.
زمانی که مجرای چاکراها بسته شود و یا از حالت تعادل خارج شوند، منجر به بیماری می شود. سرکوب کردن هر نوع احساسات و عواطف و شوک عصبی و هر نوع ناراحتی و لطمه روحی باعث می شود که چاکراها، یعنی مراکز انرژی حیاتی از حالت تعادل خارج شوند. غم و غصه، عصبانیت، حسادت، خودخوری و رنجش، صدمه شدیدی به چاکراها می زند و آنها بسته می شوند. برای برقراری تعادل مجدد، باید فورا هر نوع احساس ناخوشایند خود را شناسایی و هر نوع انرژی منفی را رها کنید تا چاکراها بتوانند دوباره متعادل شوند.
چگونه چاکراها را متعادل کنیم
۱ چاکرای ریشه
این چاکرا انرژی حیات را تشکیل می دهد و فرد را سفت و محکم بر زمین نگه می دارد.
چاکرای سالم ریشه: از طریق این چاکرا احساس شادابی و انرژی می کنید. این چاکرا بر حس بویایی و قسمت های محکم بدن مانند دندان ها و استخوان ها و ناخن ها نظارت دارد.
پرکاری چاکرا: باعث می شود فرد سلطه جو، خودمحور و مادی گرا شود.
کم کاری چاکرا: در این صورت فرد احساس اضطراب و ناامنی می کند و مدام عصبی می شود.
علائم فیزیکی عدم توازن چاکرا: درد مفاصل، کمردرد، چاقی، یبوست و سیستم ایمنی ضعیف.
کم کاری چاکرا: به جای فکر کردن به موضوع، به شکل مستقل هر کس هر چیزی گفت همان را انجام می دهید. بی ثبات و بزدل می شوید.
علائم فیزیکی عدم توازن: دائم نگران هستید. دچار سردرد، حواس پرتی، حافظه ضعیف و دچار مشکلات چشمی می شوید.
روش توازن چاکرای پیشانی:
۱ سعی کن به شم و شهود خودتان اعتماد کنید.
۲ تمرینات مربوط به مراقبه و تجسم را انجام دهید.
۳ ابراز عقیده کنید.
۷ چاکرای فرق سر
چاکرای سالم فرق سر: متوجه می شوید که تمام موجودات در کائنات به نحوی به یکدیگر مرتبط هستند.
پرکاری چاکرا: دچار افسردگی و ناامیدی شده و از لذت زندگی محروم می شوید.
کم کاری چاکرا: منزوی و کم حرف و گوشه گیر می شوید.
علائم فیزیکی عدم توازن: دردهای میگرنی، ناراحتی های سیستم عصبی، بیخوابی، ناراحتی های روحی و روانی و بیماری های پوستی.
روش توازن چاکرای فرق سر:
۱ سعی کنید در آگاهی و خرد بیشتر پیشرفت کنید.
۲ مراقبه کنید.
۳ از دنیای اطرافتان لذت ببرید.
۴ از منیت خود دست بردارید و بیشتر به معنویت بچسبید.
نکته مهم: هم اکنون که از گنجینه انرژی های بدن خودتان آگاه شده اید، با توجه به چاکراهای هفتگانه و روش متعادل کردن آن، می توانید خودتان را از شر بیماری های گوناگون خلاص کنید.
کلسترول از جمله چربی های موجود در خون می باشد، که نقش بسزایی در ساخت، استحکام و انعطاف بخشی به غشای سلولی بدن دارد. کلسترول یکی از مهمترین نیازهای بدن شناخته شده است ولی در عین حال، افزایش بیش از حد آن بسیار خطرناک است و گاهی منجر به سکته می شود. راستینه در این مقاله اطلاعات مفیدی در زمینه کلسترول در اختیارتان قرار می دهد.
کلسترول چیست؟
ممکن است کلسترول را با غذاهای چرب مرتبط سازیم، اما بیشتر این ماده مومی شکل توسط خود بدن ما ساخته میشود. کبد هفتاد وپنج درصد از کلسترولی که در خون ما در گردش است را تولید میکند، بیست وپنج درصد دیگر از مواد غذایی منشاء می گیرند. در سطوح نرمال، کلسترول خون در واقع نقش مهمی در کمک به عملکرد سلول ها ایفا می کند. اما بیش از صد میلیون نفر درگیر کلسترول بالا هستند.
علائم کلسترول بالا
کلسترول بالا هیچ علامتی ندارد، اما موجب آسیب های عمیقی در بدن میشود. با گذشت زمان، میزان زیاد کلسترول ممکن است به ساخت پلاک داخل رگ های خونی منجر شود. این مشکل که تحت عنوان آترواسکلروز شناخته می شود، فضای موجود برای جریان خون را تنگ می کند و می تواند آغازی برای بیماری قلبی باشد. خبر خوب این است که کلسترول بالا به راحتی شناسایی می شود، و راه های بسیاری برای پایین آوردن آن وجود دارد.
افراد بالاتر از بیست سال باید سطوح کلسترول خود را حداقل هر شش سال یک بار بررسی کنند. این بررسی با یک آزمایش خون ساده که به عنوان شرح لیپوپروتئین ناشتا شناخته می شود، انجام می گیرد. این آزمایش بعد از نه تا دوازده ساعت ناشتا انجام می شود و اشکال مختلف کلسترول، که در گردش خون هستند را اندازه گیری می کند. نتایج این آزمایش سطوح کلسترول بد، کلسترول خوب و تری گلیسیرید را نشان می دهند.
کلسترول بد
اکثر کلسترول در خون توسط پروتئین هایی به نام لیپوپروتئین با چگالی کم یا LDL ، حمل می شوند. این کلسترول تحت عنوان کلسترول بد شناخته میشود زیرا با سایر مواد ترکیب می شود و رگ ها را مسدود می کند. رژیم غذایی سرشار از چربی های اشباع شده و چربی های ترانس به بالا رفتن سطح کلسترول LDL منتهی می شود. برای بسیاری از افراد داشتن عدد LDL زیر ۱۰۰ نشانه سلامت است، اما افراد مبتلا به بیماری قلبی ممکن است به عدد حتی پایین تر نیاز داشته باشند.
کلسترول خوب
بیش از یک سوم کلسترول خون توسط لیپوپروتئین هایی با چگالی بالا یا HDL حمل می شوند. این نوع کلسترول، کلسترول خوب نامیده می شود زیرا به حذف کلسترول بد کمک میکند و از تجمع آن در داخل رگها جلوگیری می کند. هر چه سطح کلسترول HDL بالاتر باشد، بهتر است. افراد با کلسترول HDL خیلی پایین، بیشتر احتمال دارد به بیماری های قلبی مبتلا شوند. خوردن چربی های سالم مانند روغن زیتون، میتواند به افزایش کلسترول HDL کمک کند.
بدن کالری های اضافی و شکر را به تری گلیسرید تبدیل می کند. تری گلیسرید نوعی چربی است که در خون حمل میشود و به صورت سلول های چربی در سراسر بدن ذخیره می شود. افراد مستعد تری گلیسرید بالا، عبارتند از: کسانی که اضافه وزن دارند، غیر فعال هستند، سیگاری هستند و همین طور افرادی که رژیم غذایی با کربوهیدرات بسیار بالا دارند. نمره تری گلیسرید ۱۵۰ یا بالاتر، شما را در معرض خطر سندرم متابولیک قرار می دهد که با بیماری قلبی و دیابت مرتبط است.
کلسترول کل
کلسترول کل، ترکیب LDL، HDL و VLDL (لیپوپروتئین با چگالی بسیار پایین) در جریان خون شما را اندازه گیری میکند. VLDL (پیش ماده LDL) کلسترول بد، است. نمره کلسترول کل کمتر از ۲۰۰ در اکثر موارد سالم در نظر گرفته می شود. افرادی که نمره کلسترول کل آنها در محدوده بالا است در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی هستند.
محاسبه نسبت کلسترول
برای محاسبه نسبت کلسترول خود، کلسترول کل خود را بر کلسترول HDL تقسیم کنید. به عنوان مثال، نمره کل ۲۰۰ تقسیم بر نمره HDL 50 برابر نسبت کلسترول ۴ به ۱ است. پزشکان توصیه میکنند نسبت ۴ به ۱ یا پایین تر حفظ شود. هر چه نسبت کمتر باشد، بهتر است. در حالی که این رقم در برآورد خطر بیماری قلبی مفید است، در هدایت درمان مهم نیست. پزشکان به کلسترول کل، کلسترول HDL و LDL برای تعیین درمان نگاه میکنند.
کلسترول در غذاها
مواد غذایی غنی از کلسترول مانند تخم مرغ، میگو و خرچنگ دریایی به طور کامل ممنوع نیستند. تحقیقات نشان می دهند که کلسترولی که ما می خوریم تنها اثر کوچکی روی سطح کلسترول خون دارد. و همین طور مشخص شده است که تعداد کمی از افراد پس از خوردن تخم مرغ، سطح کلسترول خونشان تغییر می کند. اما برای بسیاری از افراد، چربی اشباع شده و چربی های ترانس، نگرانی های بزرگتری به شمار می آیند. محدودیت کلسترول روزانه، ۳۰۰ میلی گرم برای افراد سالم و ۲۰۰ میلی گرم برای افراد در معرض خطر بالاتر، است.
یک عدد تخم مرغ ۱۸۶ میلی گرم کلسترول دارد.
کلسترول و سابقه خانوادگی
منشاء کلسترول از دو منبع “ بدن و مواد غذایی ” است و هر یک از این منابع می توانند در کلسترول بالا نقش داشته باشند. برخی از افراد ژن هایی را به ارث می برند که باعث تولید کلسترول بسیار زیاد می شوند. برای افراد دیگر، رژیم غذایی مقصر اصلی است. چربی اشباع و کلسترول در مواد غذایی حیوانی، از جمله گوشت، تخم مرغ و محصولات لبنی وجود دارند. در بسیاری از موارد، کلسترول بالا ناشی از ترکیب رژیم غذایی و ژنتیک می باشد.
چه مواردی خطر کلسترول بالا را افزایش می دهند؟
چندین عامل می توانند احتمال ابتلا به کلسترول بالا را افزایش دهند. عبارتند از:
تا زمان یائسگی، معمولا زنان نسبت به مردان هم سن و سال خود سطح کلسترول کل کمتری دارند. آنها دارای سطوح بالاتر کلسترول HDL، یعنی نوع خوب کلسترول، هستند. یکی از دلایل این امر استروژن است. هورمون جنسی زنانه سطح کلسترول HDL را افزایش می دهد. تولید استروژن در طول سال های باروری به اوج خود میرسد و در دوران یائسگی کاهش می یابد. پس از پنجاه و پنج سالگی، خطر ابتلا زنان به کلسترول بالا افزایش می یابد.
کلسترول و کودکان
شواهد نشان می دهند که کلسترول می تواند گرفتگی عروق را در دوران کودکی آغاز کند و منجر به آترواسکلروز و بیماری قلبی در زندگی شود. انجمن قلب آمریکا به کودکان و نوجوانان مبتلا به کلسترول بالا توصیه می کند اقداماتی برای پایین آوردن آن انجام دهند. در حالت ایده آل، کلسترول کل در افراد دو تا نوزده سال باید زیر ۱۷۰ باشد.
چرا کلسترول بالا اهمیت دارد؟
کلسترول بالا یکی از عمده ترین عوامل خطر برای بیماری های عروق کرونر، حمله قلبی و سکته مغزی است. همچنین به نظر می رسد افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را بالا می برد. همانطور که قبلا گفته شد، کلسترول بالا منجر به ساخت پلاک می شود که شریان ها را تنگ می کند. این مسئله خطرناک است، زیرا می تواند جریان خون را محدود کند. اگر عرضه خون به بخشی از قلب یا مغز به طور کامل قطع شود، حمله قلبی یا سکته مغزی رخ می دهد
تغییرات رژیم غذایی روشی قدرتمند برای مبارزه با کلسترول بالا است. شاید تعجب کنید که چرا ادعا می شود برخی غلات برای داشتن قلبی سالم مفید هستند، در صورتیکه باید گفت این مفید بودن به خاطر داشتن فیبر است. فیبر محلول موجود در بسیاری از مواد غذایی کمک می کند تا LDL، یعنی کلسترول بد، کاهش یابد. منابع خوب فیبر محلول، شامل: نان و غلات، بلغور جو دوسر، میوه ها، میوه های خشک، سبزیجات، حبوباتی همچون لوبیا، می باشند.
چربی هایی که میخورید را بشناسید.
کمتر از سی و پنج درصد از کالری روزانه شما چربی است. اما همه چربی ها یکسان نیستند. چربی های اشباع از محصولات حیوانی و روغن های گرمسیری کلسترول LDL را افزایش می دهند. چربی های ترانس مشکل را دو چندان می کنند، کلسترول بد را افزایش می دهند، در حالی که نوع خوب کلسترول را پایین می آورند. این دو چربی بد در بسیاری از محصولات پخته شده، غذاهای سرخ شده (پیراشکی، سیب زمینی سرخ کرده، چیپس) مارگارین، و بیسکوییت ها یافت می شوند. چربی های اشباع نشده هنگامی که با تغییرات رژیم غذایی سالم دیگر ترکیب می شوند، می توانند LDL را کاهش دهند. این نوع چربی ها در آووکادو، روغن زیتون و روغن بادام زمینی یافت می شوند.
پروتئین هوشمند
گوشت و شیر پر چرب مقدار زیادی پروتئین دارند، اما آنها منابع اصلی کلسترول نیز به شمار می روند. شما می توانید با جایگزینی پروتئین سویا در برخی از وعده های غذایی، کلسترول LDL را کاهش دهید. ماهی انتخاب عالی دیگر است. برخی از انواع آن، مانند ماهی آزاد، غنی از اسیدهای چرب امگا ۳ هستند، که می توانند سطوح کلسترول را بهبود بخشند. انجمن قلب خوردن ماهی حداقل دو بار در هفته را توصیه می کند.
رژیم غذایی با کربوهیدرات پایین
شواهد نشان می دهند که رژیم های غذایی با کربوهیدرات پایین نسبت به رژیم های کم چربی، تاثیر بیشتری در بهبود سطوح کلسترول دارد. در طی تحقیقات دو ساله انجام شده توسط موسسه ملی بهداشت تامین مالی، مشخص شده است که افرادی که برنامه کربوهیدرات پایین را دنبال کردند نسبت به کسانی که از برنامه چربی پایین پیروی کردند، به نحو چشمگیری سطح HDL (کلسترول خوب) بهتری داشتند.
کاهش وزن
اگر اضافه وزن دارید، با پزشک خود در مورد شروع یک برنامه کاهش وزن صحبت کنید. کاهش وزن می تواند به شما کمک کند سطح تری گلیسیرید، LDL و کلسترول کل را کاهش دهید. کاهش حتی چند کیلو می تواند سطح کلسترول خوب را نیز افزایش دهد به ازای هر دو کیلو کاهش وزن یک امتیاز کسب خواهید کرد.
ترک سیگار
ترک دخانیات دشوار است، اما با قطع مصرف سیگار، کلسترول خوب شما احتمالا تا ده درصد بهبود می یابد. در صورتی که چند استراتژی ترک سیگار را ترکیب کنید، میتوانید موفق تر باشید. با پزشک خود در مورد گزینه هایی که برای شما بهتر هستند، مشورت کنید.
ورزش
اگر سالم هستید اما زیاد فعال نیستید، شروع یک برنامه ورزشی هوازی می تواند کلسترول خوب شما را تا پنج درصد در دو ماه اول افزایش دهد. ورزش منظم نیز باعث کاهش کلسترول بد می شود. فعالیتی را انتخاب کنید که ضربان قلب شما را بالا ببرد، مانند دویدن، شنا، و یا پیاده روی سریع، و در اکثر روزهای هفته حداقل سی دقیقه را به ورزش اختصاص دهید. این سی دقیقه نباید به طور مداوم باشد؛ دو پیاده روی پانزده دقیقه ای می تواند تاثیر خوبی داشته باشد.
داروها
اگر کلسترول بالا در خانواده شما وجود دارد، ممکن است رژیم غذایی و ورزش به اندازه کافی شما را به آنچه می خواهید نرسانند. در آن صورت، دارو می تواند سطح کلسترول شما را به مقدار مطلوب برساند. استاتین ها معمولا انتخاب اول هستند. آنها از تولید کلسترول در کبد جلوگیری می کنند. گزینه های دیگر شامل: مهار کننده های جذب کلسترول، رزین های اسید صفراوی و فیبرات ها هستند. پزشک شما ممکن است ترکیبی از این داروها را توصیه کند.
مکمل های غذایی
مکمل های خاص میتوانند به بهبود سطوح کلسترول کمک کنند. این مکمل ها عبارتند از: گیاه استرول، جو و جو دوسر، فیبر و چای سبز.
داروهای گیاهی
برخی مطالعات نشان می دهند سیر می تواند چند درصد کلسترول کل را کاهش دهد. اما قرص های سیر می توانند عوارض جانبی داشته باشند و ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشند. گیاهان دارویی دیگر که میتوانند کلسترول را کاهش دهد عبارتند از:
دانه های شنبلیله
عصاره برگ کنگر فرنگی
ریحان
بومادران
چه میزان کلسترول را باید کاهش داد؟
بسیاری از افراد از طریق ترکیب دارو و تغییر شیوه زندگی، قادر به کاهش سطح کلسترول هستند. اما چه میزان کاهش کافی است؟ برای افراد مبتلا به دیابت و یا در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی، نمره LDL کمتر از ۱۰۰ مطلوب است. اگر قبلا مبتلا به بیماری قلبی و یا بیماری عروق کرونر بوده اید، برخی از پزشکان کاهش LDL تا ۷۰ یا پایین تر را توصیه می کنند.
سالها طول می کشد تا کلسترول بالا شریان ها را با پلاک مسدود کند. اما شواهدی وجود دارند که نشان می دهند آترواسکلروز، حداقل تا حدی، می تواند معکوس شود. دکتر دن اورنیش، چندین مقاله منتشر کرده است که نشان می دهند رژیم غذایی گیاهی کم چرب، مدیریت استرس و ورزش منظم می توانند از ساخت پلاک در داخل عروق کرونر جلوگیری کنند. تحقیقات دیگر این ایده که کاهش زیاد کلسترول تا حدودی می تواند به باز شدن شریانهای مسدود کمک کند، را تایید می کنند.
دپاکین برای درمان برخی از انواع حملات ناگهانی و تشنج استفاده میشود. این دارو ممکن است به تنهایی یا با داروهای ضد تشنج دیگر تجویز شود. برای اطلاعات بیشتر با این مقاله از راستینه همراه باشید.
مهمترین دانستنی‌ها در مورد دپاکین
دپاکین در ۶ ماه اول میتواند باعث آسیب جدی به کبد شود و حتی کشنده باشد. کودکان زیر ۲ سال بیشترین آسیب‌پذیری را نسبت به این دارو دارند به خصوص اگر داروهای ضد تشنج دیگری نیز مصرف میکنند و دچار اختلالات دیگر مانند عقب ماندگی ذهنی هستند. خطر آسیب کبدی با افزایش سن کاهش می‌یابد. اما همیشه باید نسبت به علائم زیر هوشیار باشید. از بین رفتن کنترل تشنج، ضعف، سرگیجه، خواب آلودگی، احساس مریضی، تورم صورت، از دست دادن اشتها، استفراغ و زردی پوست و چشم. اگر احساس می‌کنید مشکل کبدی دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین توجه داشته باشید که دپاکین میتواند باعث آسیب جدی و کشنده به لوزالمعده شود. این مشکل میتواند در هر زمان حتی بعد از سالها درمان بروز کند. در صورت بروز هر یک از این علائم ، فوراً با پزشک تماس بگیرید: درد شکم، کاهش اشتها، حالت تهوع و استفراغ.
چگونه باید دپاکین را مصرف کنید؟
اگر دپاکین باعث آزار سیستم گوارشی میشود، دارو را با غذا میل کنید. برای جلوگیری از آزار دهان و گلو، کپسول دپاکین را بلع کنید و آنرا نجویید. اگر روزی یکبار دپاکین مصرف می‌کنید و فراموش کردید دارو را استفاده کنید، دوز مصرفی را به محض یادآوری استفاده کنید و اگر روز بعد به یاد آوردید که دارو را مصرف نکرده اید دوز را بیشتر نکنید و روال طبیعی مصرف دارو را پیش بگیرید. اگر روزانه بیش از یکبار دپاکین مصرف می‌کنید، دوز فراموش شده را تا ۶ ساعت پس از زمان مصرف دارو بلافاصله استفاده کنید و به یاد داشته باشید که هرگز دو دوز را به طور همزمان مصرف نکنید.
عوارض جانبی دپاکین
عوارض جانبی در صورت استفاده همزمان دارو با دیگر داروهای صرع و یا استفاده دارو در مقادیر زیاد تشدید می‌شوند. سوء‌هاضمه، حالت تهوع و استفراغ شایع‌ترین عوارض جانبی است که برای اولین بار پس از مصرف این دارو تجربه می‌کنید. اگر شدت عوارض جانبی زیاد بود و یا دچار عوارض دیگر شدید، هرچه سریع‌تر با پزشک خود تماس بگیرید. فقط پزشک میتواند تشخیص دهد که آیا ادامه مصرف دیپاکین برای شما خطرناک است یا خیر. دیگر عوارض جانبی شایع دپاکین ممکن است شامل موارد زیر شود: گرفتگی عضلات شکم، فراموشی، مشکل در تنفس، افسردگی، اسهال، تاریکی یا تاری دید، خواب‌آلودگی، ریزش مو، سوء‌هاضمه، عفونت، حرکات غیر ارادی چشم، کاهش یا افزایش اشتها، حالت تهوع، عصبی شدن، صدای شنیدن زنگ در گوش، بیخوابی، تورم بازوها و پاها به دلیل احتباس مایعات، التهاب گلو، لرزش و استفراغ. عوارض جانبی نادر این دارو ممکن است شامل موارد زیر شود: خواب دیدن‌های غیرطبیعی، راه رفتن غیرطبیعی، حس چشایی غیرطبیعی، پرخاشگری، کم خونی، اضطراب، کمردرد، آروغ زدن، خونریزی، اختلالات خونی، درد استخوان، بزرگ شدن سینه، شیردار شدن پستان که مربوط به بارداری نباشد، کبودی، تغییر در رفتار، درد قفسه سینه، کما، سردرگمی، یبوست، سرفه، ناشنوایی، مشکل در صحبت، سرگیجه، دوبینی، خشکی پوست، کسل شدن، درد گوش و التهاب، ناراحتی عاطفی، ادرار بیش از حد (عمدتاً کودکان)، احساس ناخوشی، تب، نارسایی رشد در کودکان، توهم، سردرد، فشار خون بالا، لرزش غیرارادی، ضربان نامنظم قلب، قاعدگی نامنظم، خارش، درد مفاصل، کمبود هماهنگی بدن، گرفتگی ساق پا، بیماری کبد، از دست دادن کنترل مثانه، از دست دادن هماهنگی بدن، ناهنجاری‌های قاعدگی، درد عضلات، ضعف عضلانی، خونریزی بینی، بیش‌فعالی، اختلال شخصیت، ذات‌الریه ، احساس لرزش یا سوزن سوزن شدن، جوش زدن بدن، نرمی استخوان (بیشتر در کودکان)، حساس شدن به نور، التهاب سینوس، متورم شدن غدد بدن، عفونت ادراری، عفونت واژینال، خونریزی، ضعف، کاهش یا افزایش وزن.
اگر بیماری کبد دارید یا کبد شما به درستی کار نمی‌کند و یا اگر نسبت به این دارو آلرژی دارید باید از مصرف دپاکین خودداری کنید.
هشدارهای مهم درباره دپاکین
به یاد داشته باشید که هنگام مصرف دارو ممکن است دچار نارسایی کبد شوید. پزشک باید عملکرد کبد شما را در فواصل منظم آزمایش کند. همچنین خطر آسیب به لوزالمعده را در نظر داشته باشید. این مشکل میتواند به سرعت بروز کند، بنابراین در صورت بروز هرگونه علائم فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. دپاکین ممکن است در برخی افراد که دچار اختلالات ژنتیکی هستند اثرات منفی بر مغز بگذارد. همچنین مشاهده شده که دپاکین باعث تغییر در پوست میشود که میتواند بسیار کشنده باشد. در صورت مشاهده هرگونه تغییر در پوست، با پزشک خود تماس بگیرید. اگر میگرن داشته باشید احتمال مبتلا شدن به عوارض جانبی بیشتر میشود که معمولا در این حالت دکتر با دقت بیشتر مراقب درمان شما خواهد بود. به دلیل احتمال اختلالات خونی به عنوان یکی از عوارض جانبی، پزشک احتمالاً قبل از تجویز دپاکین از شما آزمایش خون می‌گیرد و در طی دوره درمان این کار را به طور منظم انجام می‌دهد. کبودی، خونریزی یا لخته شدن خون معمولاً به این معنی است که باید دوز کاهش یابد یا مصرف دارو کاملا متوقف شود. دپاکین ممکن است باعث خواب آلودگی شود، بخصوص در بزرگسالان. تا زمانی که تاثیر دارو را بر بدن مشاهده نکرده اید، نباید رانندگی کنید و از انجام هرگونه فعالیت که نیاز به رانندگی دارد بپرهیزید. هرگز بدون دستور پزشک مصرف دارو را به طور ناگهانی قطع نکنید. معمولا برای جلوگیری از تشنج مقدار دوز مصرفی به تدریج کم میشود. این دارو همچنین میتواند اثر مسکن‌ها و داروهای بیهوشی را افزایش دهد. قبل از هر عمل جراحی یا عمل جراحی دندان، مطمئن شوید که پزشک می‌داند شما دپاکین مصرف می‌کنید.
تداخلات دارویی
اگر دپاکین با داروهای خاص دیگری مصرف شود، میتواند باعث افزایش یا کاهش تاثیرات دارو شود. اگر هریک از داروهای زیر را مصرف می‌کنید، پیش از مصرف دپاکین با دکتر خود مشورت کنید.
آمی‌تریپتیلین
آسپرین
باربیتورات هایی مانند فنوباربیتال و سکونال
داروهای رقیق کننده خون
کاربامازپین
کلونازپام (کلونوپین)
دیازپام (والیوم)
اتوسوکسیمید
فلبامات (فلباتول)
لاموتریژین
نورتریپتیلین (پاملور)
فنیتوئین (دیلانتین)
پریمیدون (میسولین)
ریفامپین (ریفاتر)
تولبوتامید (اوریناز)
زیدوودین (رتروویر)
اگر دپاکین همراه با الکل مصرف شود، میتواند باعث بروز مشکلات جدی شود.
مصرف دپاکین در دوران بارداری ممکن است به کودک آسیب برساند. این دارو برای زنان باردار توصیه نمی‌شود مگر اینکه فواید درمانی بسیار بیشتر از خطرات باشد. در حقیقت تنها در صورت لزوم به زنان باردار دپاکین تجویز میشود. از آنجایی که دپاکین در شیر مادر نیز تاثیر می‌گذارد، مادران باید با احتیاط این دارو را مصرف کنند.
